Myśli św. Jana Chryzostoma/Grzech
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Myśli św. Jana Chryzostoma |
| Redaktor | Józef Birkenmajer |
| Wydawca | Księgarnia Św. Wojciecha |
| Data wyd. | 1937 |
| Druk | Drukarnia Św. Wojciecha |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
86.
Bóg nie stworzył nic nieczystego; nie ma bowiem nic nieczystego prócz grzechu, który kala duszę swym dotknięciem. Wszystko inne jest tylko przesądem ludzkim.
87.
Gdyby Bóg pragnął tylko karać grzesznika i zatracić go na wieki, na pewno nie odzywałby się do niego nigdy ani słowem. Ale, że Bóg nie pragnie śmierci grzesznika, przeto odzywa się i często przemawia do niego. A więc upomina, bo chce się zlitować; przestrzega, bo przebacza; karci i łaje, bo daruje winę; trwoży i przeraża zgubą, byś tym samym mógł uniknąć zguby. Gdy Bóg grozi, to widocznie chce ocalić; gdy zaś nic nie mówi, to pewnie postanowił zgubić.
88.
Więcej niż grzech pobudza Boga do gniewu obojętność grzeszników.
89.
Złą i dziką bestią jest grzech okazujący swą złość nie w stosunku do na równi z nim niewolnego ciała, ale mierzący żądłem swej przewrotności nawet w chwałę Bożą.
90.
Zgrzeszyć to rzecz ludzka; lecz upierać się w grzechu, to już nie ludzka, ale zgoła diabelska.
91.
Wielkim grzechem jest niedbałość rodziców względem swych dzieci.
Ona to prowadzi do największych przewrotności.
92.
Nie ma innej przyczyny smutku, jak tylko grzech.
93.
Gniew i zapalczywość wywołuje dumę i nikczemność, czyniąc nas przez pierwszą śmiesznymi, przez drugą zaś znienawidzonymi, oraz sprowadzając na nas podwójne, tak sprzeczne z sobą zło: zarozumiałość i pochlebstwo.
94.
Ptaki na to mają skrzydła, by unikały sideł. Tak samo rozum dany jest ludziom, by unikali grzechów.
95.
Jedno jest tylko nieszczęście: grzech. Wszystko inne to jeno dym i pył...
96.
Pochwalanie zbrodni jest znacznie gorsze od samej zbrodni. Bo ten, kto zgrzeszywszy, potępia swój grzech, może po pewnym czasie wrócić na drogę właściwą. Kto zaś chwali złość, ten pozbawia siebie skutecznego lekarstwa, jakim jest pokuta.
97.
Kto pierwszy dopuścił się czynnego pokrzywdzenia bliźniego, na tym ciężyć będzie wina wyłupienia dwu oczu: jednego, które należy do bliźniego; drugiego zaś, które jest jego własnym okiem.
98.
Często niemniejszą usługę oddają nam nieprzyjaciele niż przyjaciele, albowiem ganiąc nasze występki, bezwiednie prowadzą nas do poprawy.
99.
Gdyby kto chwalił człowieka oddanego rozpuście i jemu pochlebiał, stałby się raczej jego oskarżycielem niż chwalcą. Podobnież, gdy chwalimy człowieka żądnego sławy, oskarżamy go raczej, niż chwalimy.
100.
Co jest matką i korzeniem rozpaczy? Brak rozwagi.
