Na śmierć przyjaciela, Quintiliusa Varusa

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Horacy
Tytuł	Na śmierć przyjaciela, Quintiliusa Varusa
Podtytuł	I 24
Pochodzenie	Wybór poezji, Pieśni ksiąg IV
Wydawca	Filomata
Data wyd.	1935
Druk	Drukarnia Naukowa we Lwowie
Miejsce wyd.	Lwów
Tłumacz	Konstanty Górski
Tytuł orygin.	Quis desiderio sit pudor aut modus...
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały cykl Pieśni ksiąg IV; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Na śmierć przyjaciela, Quintiliusa Varusa (I 24).

Quis desiderio sit pudor aut modus...

Dla czegóż bronić się łzom, w nędznym wstydzie
Nie krzyknąć? Druh mój do umarłych idzie.
Na cóż ci bogi dały głos i lutnię,
Muzo, gdy po nim nie zapłaczesz smutnie?

Więc nas porzucił i już mu na wieki
Sen nieprzespany obciążył powieki?
Szła przed nim w życiu Szczerość, Prawda naga,
Dawniejszych Rzymian Wierność i Powaga.

Wszyscy szlachetni brata w nim stracili,
Tyś najbiedniejszy ze wszystkich, Wergili!
Biedny poeto, myślisz że go wrócisz
Na jasną ziemię i pieśnią ocucisz...

Skoro go Hermes zagnał raz do cieni,
Krwią mu się młodą twarz nie zarumieni.
Choćbyś go wołał, jak Orpheus żony,
Nie wyrwiesz druha z objęć Persephony.

Nam go bogowie na krótki czas dali,
Ucisz się wieszczu, próżno pieśń się żali.
Ból na nas ciężki przyszedł i żałoba —
Tak nielitosnym bogom się podoba,
Żal, płacz ni skarga już go nie ożywi,
Musimy cierpieć, bądźmy więc cierpliwi.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Horacy i tłumacza: Konstanty Górski.