Na Skalnem Podhalu T. 1/Objaśnienia częstszych wyrazów

<<< Dane tekstu >>>
Autor Kazimierz
Przerwa-Tetmajer
Tytuł Objaśnienia częstszych wyrazów
Pochodzenie Na Skalnem Podhalu T. 1
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1903
Druk Wł. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
OBJAŚNIENIA NIEKTÓRYCH CZĘSTSZYCH WYRAZÓW


ba — ale — i zaprzeczająco
baj to — w znaczeniu lekceważącem: nie
barz — bardzo
bez co — dlatego że,
cosi — coś
cosi kajsi — coś gdzieś
cosi kiesi — coś kiedyś
cudować się — dziwić się
doma — w domu
dołu — na dół
dziwtóry — niektóry
dudek — dwa grajcary
fajny, fajnie — dobry, tęgi, doskonały, dzielny, zacny
haw — tu
hawtędy — tędy (tutędy)
hań, haniok — tam
hańtędy — tamtędy
hańten — tamten
haństela — ztamtąd
haj — tak
het — daleko (naokoło)
hoj, hojwtory — choć, którykolwiek, którybądź
hore — w górę, do góry
jedla — jodła
ka, ke, kany — gdzie, dokąd
kasi — gdzieś
kaz — gdzież, dokąd
kie — kiedy
kim — nim
kiela cos — długi czas
kieli — jaki, jakiż, jaki wielki
kielo telo — ile tyle, trochę
kiela — ilu, wielu
kieby — gdyby, żeby
końcem — koniecznie
końdek — trochę, odrobinę
lebo — lub
lem, lemze — tylko, tylko co, tylko że
matura — natura, usposobienie, charakter, temperament, ochota, chuć
na, naści — ne, masz
no — tak
naski — nasz
niepili — obcy
nik, niwto, niwtory — nikt, żaden
obdolno — daleko, odlegle
onacyć — ma wiele znaczeń
papierek — gulden
pilno — szybko, prędko
proci — przeciw, naprzeciw
pokiel, pokiela, zakiel, zakiela — póki, nim, za ten czas
pokrony, skrony, skróś — dla, z powodu, dlatego
prawie — właśnie
prec — daleko
radzić, uradzać — mówić
raty — wykrzyknik
starać się o co — troszczyć się
smrek — świerk
świerk — modrzew
teli — tyli, taki, taki wielki
telo — tyle
teloz by — tak jakby
tustela — ztąd
tamstela — ztamtąd
ukwalować — mówić
wanta — kamień, skała, głaz
wartki — szybki, ochotny (ku czemu)
wiera — zaiste, zaprawdę
wej — wzmocnienie twierdzenia
wse — zawsze
wte — wtedy
wtory — który
widzieć się — podobać się, zdawać się
zabaczyć — zapomnieć
zawdy — zawsze
z końca — z początku




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimierz Przerwa-Tetmajer.