Na przebłaganie
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Na przebłaganie |
| Pochodzenie | Poezje Michała Bałuckiego |
| Wydawca | Wydawnictwo „Kraju” |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Drukarnia „Kraju” |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
NA PRZEBŁAGANIE.
Odkąd jednegom obraził z aniołów,
Odleciał spokój precz,
I smutek piersi gniecie, jak ołów,
I wyrzut kole, jak miecz.
Głowę ku ziemi pochylam biedną,
Nie śmiem ci spojrzeć w twarz;
Lecz mnie posłuchaj choć chwilkę jedną,
Jeżeli litość masz. —
Był człowiek, co miał ptaszynę cudną,
Cudownie piękną miał,
I tak ją kochał, że bardziéj trudno,
Życieby za nią dał. —
Raz kiedy pieścił onę jedyną,
I z nią rozmowy wiódł,
Strzał pierś mu zranił i on ptaszynę
Z bólu w swych rękach zgniótł. —
Zapytaj luba o to twe serce
Winnymże on był, czy nie?
Czy trzeba karać tego mordercę — ?
A wtedy — ukarz mnie. —
1869.
