Nazwy ulic w Poznaniu/Droga Urbanowska
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Nazwy ulic w Poznaniu |
Podtytuł | z planem Wielkiego Poznania |
Wydawca | Magistrat stołecznego miasta Poznania |
Data wyd. | 1926 |
Miejsce wyd. | Poznań |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Uwagi | Informacje zawarte na tej stronie dotyczą stanu do 1926 roku. Współcześnie jednostka terenowa o nazwie „Droga Urbanowska“ może mieć inną nazwę, inny przebieg, znajdować się w innej lokalizacji, lub jest zlikwidowana.
|
Indeks stron |
44. Droga Urbanowska. (Sołacz-Winiary. Od ul. Ceglanej do ul. Nad Wierzbakiem). Pierwotnie zwała się ulica ta w gminie winiarskiej „Nad Wierzbakiem“, po niemiecku przezywana „Weidentalstrasse“ (od młyna położonego przy Wierzbaku i obecnej drodze Urbanowskiej). Gdy w r. 1908 miasto otrzymało część ulicy, należała droga ta do Poznania, do Winiar i wreszcie częściowo do dom. Sołacza. Na gruncie Winiar powstały nadto ulice przyległe zwane obecnie ul. Sokoła i ul. Źródlaną, i te nowe ulice doliczono do ul. Nad Wierzbakiem. Sytuacja stała się jeszcze więcej skomplikowana, gdy nad samym Wierzbakiem powstały zabudowania. W r. 1909 zaliczono tymczasem ścieżkę wzdłuż Wierzbaka do ul. Nad Wierzbakiem. W r. 1910 natomiast przezwano szosę wojskową, dotąd zwaną „Nad Wierzbakiem“, „ulicą Urbanowską“, a nazwę „Weidental“ nadano przedłużeniu ulicy Kościelnej; wzdłuż rzeczki. Nazwę polską „droga Urbanowska“ ogłoszono 16. 6. 1919.
„Urbanowo“ w wiekach dawniejszych nie było znanem. W czasach Prus Południowych pobudował się przy drodze tej podobno registrator Urban i stworzył osiedle później Urbanowem zwane. Tak wytłumaczył Rodgero Prümers powstanie osady. Opisy statystyczne powiatu poznańskiego wykazują, że ok. r. 1840 niejaki Urban był właścicielem Sołacza z folwarkiem Urbanowem oraz karczmą Urbanówką. Od właścicieli Sołacza łatwiej folwark mógł był przyjąć nazwę. Istniała nadto posiadłość Urbanowo-kolonja. W restauracji przy drodze Urbanowskiej odbywały się liczne zjazdy polskie (zloty sokołów) itp. za czasów niemieckich dlatego, że w Poznaniu nie wolno było na zebraniach publicznych mówić w języku polskim, a restauracja nie należała do gminy politycznej Poznania.
Do nr. 44. Droga Urbanowska w części leży na terytorjum Winiar. Nazwę otrzymała razem z częścią miejską. Część winiarską wcielono do miasta 2. 1. 1925. Mimo to pozostaje jeszcze część drogi poza granicami miasta, na terytorjum wsi Sołacz.