Nieśmiertelni. Fotografie literatów lwowskich/Dr. Albert Zipper
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Dr. Albert Zipper |
| Pochodzenie | Nieśmiertelni. Fotografie literatów lwowskich |
| Data wyd. | 1898 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały cykl |
| Indeks stron | |
Różowy literat. Najcharakterystyczniejszą jego zewnętrzną cechą jest wrażenie różowości, jakie na pierwszy rzut oka daje odrazu jego pełna, idealnie zaokrąglona twarz koloru karminu, zmięszanego z mlekiem. Włosy, przypominające konopie, oczy małe, schowane z powodu stereotypowo przyjemnego uśmiechu, który robi takie wrażenie, jakgdyby jego właściciel był każdej chwili przygotowany — do fotografowania się. Postać pod każdym względem wykończona: tłuściutka, okrągła i proporcyonalna. Na nosie złoty cwikier. Sposób mówienia niekiedy tubalny, innym razem znów pełen dystynkcyi i słodyczy — prawie pomadkowy. We Lwowie jest dr. Zipper znany zaszczytnie zarówno w literaturze, jak na sali balowej, gdzie należy do najwytrwalej ziewających — mężów. Mimo, że jest sam znakomitym danserem, niewiadomo kto ma z niego większą pociechę: aranżer czy właściciel bufetu? Spiewa przytem barytonem i uchodzi za doskonałą siłę w amatorskich teatrach. W świecie literackim posiada sławę pierwszorzędnego znawcy literatury niemieckiej, a zwłaszcza Göthego, którego nieznane listy odkrył w Weimarze. Tłomaczył Mickiewicza na język niemiecki, nadto ogłosił tom poezyi i kilka rozpraw literackich. Jest profesorem w gimnazyum niemieckiem.
