Niepokalana

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Władysław Orkan
Tytuł	Niepokalana
Pochodzenie	Poezje Zebrane tom II
Redaktor	Stanisław Pigoń
Wydawca	Wydawnictwo Literackie
Data wyd.	1968
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

NIEPOKALANA

II

Księżyc się słonił pod Jej stopy —
Gwiazdki we włosy rozpuszczone
Dyjamentami się wplątały —
I przez niebieskie płynie stropy,
Przez te obłoki zanielone,        5
Gdy śnieżnych stóp Jej dotykały...

Strojna w dyjadem gwiazd promiennych,
Różowa tęczą dziewiczości —
Płynie ku ziemi mleczną drogą...
Królowa, jaką z wysokości        10
Dusz — wieszcze z widziadł sennych
Wymarzyć tylko mogą...

Królowa Niebios — Pani świata,
Dziewica w boskim macierzyństwie,
W niebiańskim blasku ziemi świeci.        15
Miliony głosów Ją dolata...
Tam — pod stopami biedne dzieci
Ją wielbią w kornym nabożeństwie...

Ona tam w gwiazdach, w nocnej tęczy,
Ta Pośredniczka ziemi z niebem,        20

Światło z niebiosów — na świat sieje
I gdy się mnóstwo próśb tysięczy,
Ona użyźnia ziemię chlebem,
Sypie sierotom sny... nadzieje...

Ona tam w gwiazdach na księżycu 25
Boleje smutkiem drogich dzieci,
Prośby pod stopy Syna kładnie...
A nieraz smutek na Jej licu
Gwiazdką łzy w oku się zaświeci —
I z żalem na świat nocą padnie... 30

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Orkan.