Nieskończoność (Leopardi, 1933)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Giacomo Leopardi
Tytuł Nieskończoność
Pochodzenie Literatura włoska
Wielka literatura powszechna T. 2
Wydawca Trzaska, Evert i Michalski
Data wyd. 1933
Druk Jan Świętoński i S-ka
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Edward Porębowicz
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
NIESKOŃCZONOŚĆ

Lubiłem zawsze to samotne wzgórze
I ten drzew szpaler, co nie daje oczom
W widnokręgowym utonąć lazurze.
Kiedy tam siedzę i dumam, duch tworzy
Świat nowy: pustych, milczących przestworzy,
I marzy ową uroczystą ciszę,
Gdzie nic nie wstrząśnie serca. A gdy słyszę
Wdole huczący wiatr, tę nieskończoną
Cichość i ten głos, a potem ich sprzeczność,
Myślą rozważani i czuję w nich wieczność,
Epokę zmarłą dawno i minioną,
I teraźniejszość, w której tętni życie.
Tak w nieskończoność myśli moje toną
— I słodkie mi jest w tem morzu rozbicie.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Giacomo Leopardi i tłumacza: Edward Porębowicz.