Nowy Rok bieży (1943)

<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Nowy Rok bieży
Pochodzenie Kantyczki czyli Zbiór najpiękniejszych kolęd i pastorałek
Wydawca Józef Cebulski
Wydawnictwo Książek do Nabożeństwa i Skład Dewocjonalij
Data wyd. 1943
Druk Drukarnia „Ars-Sacra“
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

37.

Nowy Rok bieży, w jasełkach leży: A kto, kto? Dzieciątko małe, dajcie Mu chwałę, na ziemi.
Leży Dzieciątko jako jagniątko: A gdzie, gdzie? W Betlejem mieście, tam się pośpieszcie. Znajdziecie.
Jak Go poznamy, gdy Go nie znamy, Jezusa? Podło uwity, nie w aksamity, ubogo.
Wół, osioł ziewa, parą zagrzewa: A jakoż? Klęcząc, padając, chwałę oddając, przy żłobie.
Anieli grają, wdzięcznie śpiewają: A co, co? Niech chwała będzie zawsze i wszędzie, Dzieciątku.
Królowie jadą z wielką gromadą: A skąd, skąd? Od wschodu słońca, szukają końca, Zbawienia.
Skarb otwierają, dary dawają: A komu? Wielcy królowie, możni panowie, Dzieciątku.
Pójdźcie, kapłani, do tej tu stajni, a proście. Niech w rękach waszych, a w ustach naszych, Bóg rośnie.
Pójdź, miła młodzi, Jezus się rodzi, w stajence. Daryć przynosi, rączki podnosi, Dziecięce.
Pójdźcie, panienki, do tej stajenki, klęknijcie. Wasz Oblubieniec da rajski wieniec, dziękujcie.


Zobacz też

edytuj


 
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).