Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa/Pieśni przy Mszy świętéj
Pieśni przy Mszy świętéj.
PIERWSZA MSZA.
A. Na Introit.
Tu przed Tobą czyni Panie!
Lud grzechów wyznanie!
Tu Cię w skrusze jęcząc prosi,
Gdy ofiarę wznosi.
Tu bijąc się w piersi, woła
Co moc jego zdoła:
Boże! Ty nasze kochanie!
Grzechy odpuść, Panie!
Odpuść, Panie! grzechy odpuść, Panie!
Jako marnotrawne syny!
Znając się do winy,
My się do Ojca zbliżamy,
Zlituj się nad nami!
Przyjmij nas, panie łaskawy,
Wybacz nasze sprway!
Poprawę obiecujemy,
Służyć Tobie chcemy:
Tobie służyć, służyć Tobie chcemy.
Nic uczynić, wyznawamy,
Bez Cię nie zdołąmy,
Dla tego, Panie, prosimy,
Niech co czynić chcemy,
Szczodra Twa łaska wspomoże,
Miłosierny Boże!
Obyśmy się w każdéj dobie,
Podobali Tobie,
Podobali, podobali Tobie.
B. Na Gloria.
Chwała Bogu, cześć, dzięki
Od wszego stworzenia;
Moc Boskiéj jego ręki
Daje znak zbawienia:
Pokój głosi, ten w skutku
Byśmy trwale mieli,
I Tobie bez trwóg, smutku,
Służyli weseli,
Służyli weseli.
C. Na Credo.
Wierzę w Boga jednego,
Stwórcę nieba, ziemi,
Ojca wszechmogącego,
Co rządzi wszystkiemi:
W Jezusa Syna Jego,
Który dla zbawienia
Ludu, z Ducha świętego
Nad bieg przyrodzenia
Począł się i narodził
Z Maryi dziewice,
Nauczając obchodził
Miast i wsiów ulice;
Za nas ukrzyżowany
Umarł, jako znamy,
I w grobie pochowany,
Zstąpił w piekłów bramy.
Zmartwychwstał dnia trzeciego,
W niebie na prawicy
Siadł w chwale Ojca swego,
Potem z swéj stolicy
Przyjdzie zmarłych i żywych
Osądzić społecznie:
Nagrodzi sług prawdziwych,
Złych ukarze wiecznie.
Wierzę w Ducha świętego
Jeden kościół święty,
Który od najwyższego
Pasterza jest wzięty.
O Świętych obcowanie.
Grzechów odpuszczenie.
Ciał ludzkich zmartwychwstanie,
Życia wieczne mienie.
D. Po Ewanglielii przed Kazaniem
Bogu Ojcu i Synowi,
I równemu im Duchowi,
Trzem osobom niech będzie
Trzem osobom niech będzie
Jednakowa cześć wszędzie.
Niech Cię chwalę, Boga mego,
W Trójcy świętéj jedynego,
Chwała Twa wieczny Panie!
Chwała Twa, wieczny Panie,
Niech nigdy nie ustanie.
E. Na Offertorium.
Przyjmij, Panie łaskawy!
Ofiary złożone.
To wino i chleb prawy
Od Ciebie stworzone;
Aby w Twe święte ciało
I krew przemienione,
Żywym, zmarłym zjednało
Na wieki obronę.
Myśl, wolę, serce Tobie
I duszę dajemy,
Rządź niemi w każdéj dobie,
Dopóki żyjemy.
Abyśmy należycie
Twe prawa pełnili!
Bez grzechu wiodąc życie,
Nieba dostąpili.
Wszystko co tylko mamy,
I co mieć możemy,
Od Ciebie to być znamy,
Tobie oddajemy.
Spuszczaj rosę na ziemię
Z Twojéj Opatrzności,
Błogosław ludzkie plemię,
Udziel mu żyzności.
F. Na Sanctus.
Do Boga nasze głosy
Niechaj się podnoszą,
I trzykroć pod niebiosy
Z Aniołami głoszą:
O Święty, Święty, Święty,
Zastępów nasz Boże!
Lud do wiary przyjęty
Niech Cię czcić pomoże.
Byśmy potem społecznie
Cześć i chwałe dali,
Z miłości Tobie wiecznie
Hosanna śpiewali.
A kto w Twe imię, Panie,
Do Ciebie się spieszy,
Niech szczęśliwym zostanie
I z Tobą się cieszy.
G. Podczas Podniesienia.
Chwalmy ten nieskończony
Sakrament wystawiony,
Który Jezus tu zostawił
Nam dla orony.
To Jego krew i ciało
Dobrem wielkiém się stało.
Gdy go godnie przyjmujemy,
Da łask niemało.
Niech Cię uczci lud wierny,
Boże pociech niezmierny!
W czasie głodu, moru, wojny,
Boże miłosierny.
Błogosław, prosim Cibie,
Z niebios najświętszy Chlebie!
Ulecz, brońnas ratu, zasil,
W każdéj potrzebie.
Wierzymy stale, Panie,
Że tu jest, niech wyznanie
Które sercem Ci składamy,
Ofiarą się stanie.
Rozum, wolę dawamy,
Serca ofiarujemy;
O Jezu, nasz Zbwicielu!
Kochać Cię chcemy.
H. Podczas Agnus i Komunii
Cud się wielki przed nami
Chrześcianie! staje:
Pod chleba przymiotami
Pan nam siebie daje,
Tu ciało ubóstwione
Krew Jezusa żywa,
Na ołtarzu złożone
Zmysłom się ukrywa.
Jezu, Baranku Boży!
Któryś ludzkie winy
Zgładził, niech w nas pomnoży
Ten pokarm jedyny
Łaski Twe, byśmy jego
Godnie używali,
I Ciebie, Boga swego,
Tem więcéj kochali.
Wszakże nas wiara uczy,
Że ten pokarm święty
Ciało i duszę tuczy
Naboznie przyjęty.
Utwierdza nas w cnót woni,
Błogosławi sprawy,
Od śmierci wiecznéj broni,
Sąd jedna łaskawy.
Dla czego niech Ci będzie,
Jezu dobry Panie!
Cześć, chwała od nas wszędzie,
Żeś nam w nędznym stanie
Dał krew Twoję i ciało
Dziwnie tu zakryte,
Aby nam życie dało
W radości obfite.
Wzbudź w nas mocne pragnienie
Niebieskiego chleba,
Gdy z ciałem rozłączenie
Czynić będzie trzeba.
Pozwól bym uwolnieni
Od wszelakiéj winy,
Zostali przeniesieni
W niebieskie krainy.
