O czytaniu

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marcin Bielski
Tytuł	O czytaniu
Pochodzenie	Klejnoty poezji staropolskiej
Redaktor	Gustaw Bolesław Baumfeld
Wydawca	Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie
Data wyd.	1919
Druk	Drukarnia Naukowa
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cała antologia; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

MARCIN BIELSKI.

O CZYTANIU.

(Z „KOMEDJI JUSTINA I KONSTANCJEJ“.)

Który pismo waży lekce,
Czytających słuchać nie chce,
Jest podobien ku głuchowi
I niememu dobytkowi.
A kto sie kocha w czytaniu,
Bywa z duchem w rozmawianiu.

(1557.)^[1]

↑ O czytaniu. „Komedia Justina i Konstanciej, brata z siostrą, iaką im Ociec naukę po sobie zostawił“ i t. d. i t. d. — „Na przykład wszem, którzy swe dziatki rostropnie chować żądaią“ i t. d. — wydana została w r. 1557 w Krakowie. Wiersze, tu podane, są zakończeniem wstępu p. t. „Mistrz ku swoim książkom mówi“. Wydał z jedynego egzemplarza T. Wierzbowski, Warszawa 1886 r.
Głuch — człowiek głuchy; niemy dobytek — zwierzęta (domowe).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Marcin Bielski.

[1] O czytaniu. „Komedia Justina i Konstanciej, brata z siostrą, iaką im Ociec naukę po sobie zostawił“ i t. d. i t. d. — „Na przykład wszem, którzy swe dziatki rostropnie chować żądaią“ i t. d. — wydana została w r. 1557 w Krakowie. Wiersze, tu podane, są zakończeniem wstępu p. t. „Mistrz ku swoim książkom mówi“. Wydał z jedynego egzemplarza T. Wierzbowski, Warszawa 1886 r.
Głuch — człowiek głuchy; niemy dobytek — zwierzęta (domowe).

[1]