O kobiecie i o miłości/Baudelaire Karol
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | O kobiecie i o miłości |
| Podtytuł | wybór myśli najznakomitszych pisarzy i myślicieli |
| Redaktor | Kazimierz Bukowski |
| Wydawca | Instytut literacki „Lektor“ |
| Data wyd. | 1922 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Kochamy kobiety w stosunku, jak są nam bardziej obce. Kochać kobiety inteligentne jest przyjemnością pederasty. Przeto zwierzęcość wyklucza pederastyę.
Kobieta jest przeciwieństwem dandysa. Powinna więc budzić wstręt. Kobieta jest głodna, pragnie jeść; jest spragniona i chce pić. Ogarniają ją chutliwe żądze, chce być....
Piękna zasługa!
Kobieta jest naturalna, to znaczy, ohydna. Jest też również zawsze pospolita, to znaczy, przeciwieństwem dandysa.
Są pewne kobiety, które są podobne do wstęgi Legii Honorowej. Nie pożąda się ich już więcej, ponieważ zbrudzili je pewni ludzie. Dla tych samych powodów nie widziałbym spodni z galonami.
Dziwiłem się zawsze, że kobiety wpuszczano do kościołów. Jaką rozmowę mogą one prowadzić z Bogiem?
Wieczysta Wenus (kaprys, historja, fantazja) jest jedną z kusicielskich form dyabła.
Kobieta nie umie oddzielić duszy od ciała. Jest istotą niezłożoną, jak zwierzęta.
