O rymotworstwie i rymotworcach/Część II/Teokryt
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
| Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
| Wydawca | U Barbezata | |
| Data wyd. | 1830 | |
| Miejsce wyd. | Paryż | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
| |
| ||
| Indeks stron | ||
Wzorem pisarzów Sielanek sprawiedliwie nazwać się może; w osobie Wirgiliusza godnego siebie naśladowcę znalazł; i jeżeli ten wytworniejszy w kunszcie, ułożeniu i wyrazach; w prostocie i czułości Teokrytowi niezrównał. Uczuł to i w Polszcze szacowny obudwu następca Szymonowicz : ten przypisując Sielanki swoje Wolskiemu marszałkowi koronnemu, takie śmiał dać zdanie :
Skąd i Maro, co wojny, co męże, co zbroje
Śpiewał, naprzód rozgłosił wielkie imie swoje.
Ciężką tę pracę zowię; ale Maronowy
Wysoki duch, nie zniży się mojemi słowy.
Lubo Homera rymem głośnym wyrównywa,
Lubo przed Askrejczykiem górą wylatywa,
Gdy mu przyszło mem zdaniem, na Sykulskie Muzy,
Nie dogania pasterza pięknej Syrakuzy.
Żył Teokryt w szczęśliwej dla nauk porze Ptolemeusza Filadelfa, króla Egiptu. Niebezpieczne szacownego talentu użycie, gdy się odważył pisać przeciw Hieronowi królowi Syrakuzy, było śmierci jego przyczyną, a nauką dla następców.
