O rymotworstwie i rymotworcach/Część III/Enniusz
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
| Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
| Wydawca | U Barbezata | |
| Data wyd. | 1830 | |
| Miejsce wyd. | Paryż | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
| |
| ||
| Indeks stron | ||
Urodził się w mieście Kalabryi Rudium; do lat czterdziestu w Sardynji zostawał. Przyszedłszy do Rzymu, dla dowcipu i przymiotów swoich obywatelstwem uczczony został. Pisał wierszem dzieje rzymskie i zwycięztwa Scypiona Afrykańskiego, z którym żył w ścisłej przyjaźni. Zostawił niektóre Satyry, w których pamiętne owe świadectwo o Fabiuszu.
Unus homo nobis cunctando restituit rem,
Non ponebat enim rumores ante salutem.
Jeden mąż zwłoką dźwignął Rzym co już upadał
Bo okrzyków nad całość kraju nie przekładał.
Umarł mając lat 70, w grobie Scypionów po śmierci złożony z takowym napisem :
Aspicite o cives! Enni imaginis urnam,
Hic vestrum pinxit maxima facta Patrum.
Nemo me lacrimis decoret : nec funera fletu
Faxit; quor? volito docta per ora virum.
« Patrzcie obywatele na złożone Enniusza popioły.
« Ten waszych ojców dzieła wielkie obwieścił. Niech
« mnie nikt nie płacze, jestem wieczyście w ustach u-
« czonych mężów. »
Kwintylian takowe mu dał świadectwo. « Enniusza
« tak czcimy, jako starością upoważnione gaje : schną
« gdzieniegdzie rozłożyste konary, i lubo nie podają « wdzięcznego widoku, wznawiają jednak uszanowa-
« nie. » Ennium sicut sacros vetustate lucos adoremus, in quibus grandia et anliqua robora, jam non tantam habent speciem, quantam religionem.
