O rymotworstwie i rymotworcach/Część III/Lucyliusz

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Krasicki
Tytuł O rymotworstwie i rymotworcach
Pochodzenie Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym
Wydawca U Barbezata
Data wyd. 1830
Miejsce wyd. Paryż
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron


LUCYLIUSZ.

Na wzór Enniusza pisał Satyry; pierwszy je do tego stopnia w ułożeniu przywiódł, w którym je dotąd mamy. Rodem był z Suessy. Kwitnął około roku od założenia Rzymu 650, w młodym wieku, na wzór innej młodzieży rzymskiej, żołd wojenny prowadził, i był przy zdobyciu Numancyi, gdzie przyjaźń Scypiona młodszego zyskał.
Lubo wiele pisał, mało się pism jego zostało, a te pozostałe ułomki Franciszek Douza zebrał, i podał do druku w roku 1596.
Horacyusz sposób pisania a razem zdanie o nim w następujących wierszach umieścił : kładzie naprzód poprzedniki jego Kratyna i Arystofana, a potem tak mówi :

Hinc omnis pendet Lucilius, hosce secutus
Mutatis tantum pedibus, numerisque, facetus,
Emunctæ naris, durus componere versus.
Nam fuit hoc vitiosus : in hora saepe ducentos
Ut magnum, versus dictabat, stans pede in uno.
Quum flueret lutulentus erat, quod tollere velles :
Garrulus atque piger scribendi ferre laborem
Scribendi recte : nam ut multum, nil moror.

« Odmienił tylko, mówi Horacyusz, sposób mówienia;
« dowcipny, ale wiersz jego był twardy, nie żeby mu
« ciężko przychodził, bo ich po dwieście, jakto mówią,
« na jednej nodze stojąc dyktował. Ale też znać było, że
« się śpieszył, w niezgrabnem rzeczy wydaniu. »



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.