O rymotworstwie i rymotworcach/Część VII/Secundus
<<< Dane tekstu >>> | ||
Autor | ||
Tytuł | O rymotworstwie i rymotworcach | |
Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
Wydawca | U Barbezata | |
Data wyd. | 1830 | |
Miejsce wyd. | Paryż | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI | |
| ||
Indeks stron |
Jan Secundus urodził się w Hadze roku 1511, nazwisko swoje, jak jest podobieństwo, na wzór innych owego wieku uczonych przemienił. Sposobność a zatem i łatwość w pisaniu wydaje się w rytmach jego wielce miłych, zbyt jednak wolnych, a zatem szkodliwych obyczajności. Zbiór dzieł jego świeżo w Paryżu z drukarni Stefana Barbou wyszły, zawiera w sobie : Elegie, Rytmy różnego rodzaju, Dyalog z Lucyana, i Epigrammata.
Umarł w kwiecie młodości dwudziestego piątego roku życia.
O nim znamienity także w Rymotworstwie Teodor Beza, takowe dał zdanie.
Excelsum seu condit opus, magnique Maronis
Luminibus afficere studet;
Sive leves Elegos, alternaque carmina, raptus
Nasonis impetu canit :
Sive lyram variis sic aptat cantibus, ut se
Victum erubescat Pindarus :
Sive jocos blandesque sales epigrammate miscet,
Clara invidente Bilbili;
Unus quatuor hæc sic præstitit ille Secundus,
Secundus ut sit nemini.
« Wyborne dzieło tak kreśli, jak Maro, Elegie na
« wzór Nazona, w odach Pindarowi równa, w żarto-
« bliwych epigrammatach Marcyalisowi. Choć z nazwi-
« ska jest drugim, w istocie tak zwać się nie może. »
Rymotworcy niemieccy, równie jak i we Flandryi, po większej części rytmy łacińskie składali; pierwszy był niejaki Opitz, który wniósł ułożenie i kształt rytmów ojczystym językiem, jakoż go wskrzesicielem Rymotworstwa w Niemczech nazywają. Dzieła jego pierwsze wyszły z druku w Strazburgu roku 1624, wraz z rytmami Zingraffa, Henryka Hamiltona, Kaspra Kirchnera, Baltazara Wenatora, współczesnych, niedochodzących jednak wytworności pierwszego.