Obozownictwo/Ustępy i doły na odpadki
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Obozownictwo | |
| Wydawca | Polska Składnica Pomocy Szkolnych | |
| Data wyd. | 1924 | |
| Druk | Polska Drukarnia w Białymstoku | |
| Miejsce wyd. | Warszawa | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Cały tekst | |
| ||
| Indeks stron | ||
Nadzwyczaj ważną rzeczą jest zachowanie jaknajwiększej czystości w obozie i jego okolicy. Należy to czynić nie tylko ze względów estetycznych, dla oka, lecz także ze względów zdrowotnych. Brak latryn i dołów na odpadki siłą rzeczy powoduje zanieczyszczenie obozu i okolicy. Powietrze napełnia się śmierdzącemi wyziewami i całą masą laseczników, roznoszących choroby. Kał ludzki, nawet osób najzdrowszych, często zawiera w sobie laseczniki gorączki febrycznej, lub tyfusu.
Na wolnem powietrzu następuje nadzwyczaj silny rozwój laseczników i wraz z kurzem wiatr roznosi je po obozie i okolicy, zakarzając przy tem głównie zbiorniki wody. Przynęcone brudem owady (muchy i inne), roznoszą choroby siadając na jedzeniu lub ciele, są przytem bardzo dokuczliwe. Zjawisko to jest zwykle najważniejszą przyczyną rozszerzania się w miastach chorób zakaźnych. Harcerze, wiedząc o tem dobrze i chcąc uniknąć tak brzydkich, grożących nawet śmiercią następstw, uważają za jedną z najważniejszych i najpierwszych rzeczy w obozie wybudowanie ustępów. W tym celu wybierają miejsca ukryte przed wzrokiem ludzkim, najlepiej wśród gęstych krzaków, idąc z wiatrem od obozu. Ścieżka wiodąca do ustępów winna być dobrze widoczna, nawet w nocy, same zaś ustępy oświetlone.
Najprostszy ustęp jest to rowek głębokości do 50 cm., szerokości do 30 cm., długości 1 m. na 10 osób. Długość takiego rowka nie powinna przenosić 3 metrów. Przy używaniu staje się rozkrokiem nad rowkiem, twarzą wzdłuż rowka. Wybraną z rowka ziemię, usypuje się na dwóch jego końcach. Ziemią tą obowiązany jest każdy po użyciu zasypać użytą część rowka. Po zapełnieniu go kopie się obok drugi rowek i t. d.
Ustęp z siedzeniem i oparciem.
Dla obozów stałych tego rodzaju ustępy są niewystarczające. Buduje się, zachowując te same warunki co do wyboru miejsca, ustęp wskazany na rys. 51. Istotę rzeczy stanowi tu tak samo rów, tylko u góry szeroki na 90 cm., dno zaś ma 60 cm. Głębokość rowu wynosi najmniej 1 m., – długość, licząc 1 m. na 10 uczestników, nie powinna przenosić 4 metrów. Ziemię z rowu wybraną usypuje się na przednim brzegu, w odległości 50 cm. od krawędzi. Pas ten służy za przejście i dobrze jest wyłożyć go płaskiemi kamieniami, samą zaś krawędź rowu zabezpieczyć od obsunięcia się, przez umocowanie na niej grubej żerdzi.
Aby ustęp był wygodniejszy, można urządzić siedzenie wraz z oparciem. W tym celu na obu krańcach rowu wbijamy po trzy mocne paliki, jeden długości 2 m. pochyło w krawędź przedniego brzegu i dwa drugie w ścianę tylną rowu, przy tem jeden w miejscu zetknięcia się ściany z dnem, drugi w krawędź górną ściany tylnej. Wbite w tylną ścianę paliki, muszą krzyżować się nad rowem z palikiem pierwszym jak następuje: dolny na wysokości 30 do 40 cm. ponad powierzchnią rowu, drugi wyżej w odległości 30 cm. od pierwszego. Na skrzyżowaniach, które umacniamy albo przez wcięcie w palikach, albo za pomocą sznurów, drutu, gwoździ, umocowujemy dwie mocne żerdzie, dolną grubszą – właściwe siedzenie, wyższą cieńszą – oparcie.
W ziemi tkwi drewniana łopata do zasypywania, Tego rodzaju ustępy, prócz każdorazowego przysypania po użyciu, dobrze jest codzień wieczorem zasypać warstwą popiołu.
Jeżeli przyroda poskąpiła nam naturalnej zasłony przed wzrokiem ludzkim, musimy na to zaradzić, robiąc płot pleciony lub z desek, lub zakryjcie z gałęzi, wysokość powinna równać się najmniej 2 metrom. (rys. 52).
W ciemne noce ustępy i ścieżkę należy oświetlać. Jeżeli, zwłaszcza w porze deszczowej, z ustępów zalatuje odór, trzeba je zasypać i wykopać nowe. Przed zasypaniem dobrze jest wnętrze ustępów oblać mocnym rozczynem wapna lub sublimatu, a w braku ich wysypać grubą warstwą miału węglowego i popiołu.
Ustęp na otwartem miejscu z płotem z desek.
Doły na odpadki kopie się w miejscu ukrytem, ale nie tak odległem jak ustępy, pojemność ich jest zależna od ilości uczestników, głębokość najmniej 1 m. Podlegają tym samym przepisom co i ustępy.
Ustępy i doły na odpadki można oczyszczać, umówiwszy się uprzednio z włościaninem, który napewno z wielką chęcią zawartość ich wywiezie jako dobry nawóz na swoje pola, jednak lepiej tej ewentualności unikać, ponieważ towarzyszy temu zazwyczaj bardzo silne wydzielanie wyziewów i częściowe rozsypanie po drodze nawozu, a co za tem idzie zakażenie powietrza, wymagające natychmiastowego oczyszczenia terenu, więc pracy niekoniecznie przyjemnej.
Jeżeli czas nam pozwala, ścieżkę prowadzącą do ustępów dobrze jest wyłożyć kamieniami.
