Oda I, 9 (Horacy, tłum. Siemieński, 1916)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Horacy
Tytuł	Do Taliarcha
Pochodzenie	Ody Horacyusza
Wydawca	Karol Sechorz
Data wyd.	1916
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Lucjan Siemieński
Tytuł orygin.	Vides ut alta stet nive
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

DO TALIARCHA.

IX.

Vides ut alta stet nive.

Patrz! na Sorakcie co tam spadło śniegu,
Aż lasy dyszą pod okiścią zgięte;
Mróz schwycił, i rzeki w biegu
Stanęły ścięte.

Chcesz mróz odpędzić? Nie szczędź do komina
Drewek Taliarchu; z sabińskiego dzbanka
Nie żałuj starego wina
Co strzyma szklanka.

Resztę zdaj Bogom; gdy oni swawolę
Wichrów na morzu ukrócą — z tą zmianą
Twoje cyprysy, topole
Szumieć przestaną.

Nie pytaj co tam jutro ci wywróży;
Dzionek przeżyty zyskanym nazywaj;
Dopóki młodość ci służy,
Baw się, używaj.

Zwiedzaj przechadzki i pole marsowe;
Starość od ciebie jeszcze tak daleka,
A wieczór chodź na rozmowę
Gdzie dziewczę czeka.

Coś tam chichocze w cieniu — ów przysionek
Dzieweczkę kryje łatwą do spotkania —
Z paluszka zsuń jej pierścionek,
Zsuń, choć się wzbrania.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Horacy i tłumacza: Lucjan Siemieński.