Oda II. Do swej harfy
| ←Oda I. Do Publiusza Memmiusza | Oda II. Do swej harfy Poezye ks. Macieja Kazimierza Sarbiewskiego Księga druga Maciej Kazimierz Sarbiewski |
Oda III. Do swojego brata Stanisława Sarbiewskiego→ | |
| Przekład: Ludwik Kondratowicz. |
Do swej harfy.
Sonora buxi filia sutilis...
Harfo moja bukszpanowa!
Wisieć będziesz na topoli,
Kiedy w liściach ciche słowa
Poszeptywa wiatr powoli.
Niech po strunach wiatr figlarnie
Poszwargoce tony skoczne,
Ja tymczasem na tej darnie
Złożę głowę i wypocznę.
Lecz, ot chmura! — z poza lasu
Łoskot deszczu zdala warczy.
Umykajmy — ach, do wczasu
Jeno krótka chwila starczy!
