Autor:Maciej Kazimierz Sarbiewski

Maciej Kazimierz Sarbiewski

 * 24 lutego 1595,  Sarbiewo

 † 2 kwietnia 1640,  Warszawa

 światowej sławy polski poeta neołaciński i teoretyk literatury epoki baroku

Teksty autora: 80

Alfabetyczny spis tekstów tego autora

Wikipedia: Biogram Wikicytaty: Cytaty Commons: Galeria

Wikiźródła po łacinie

AQ471723B

Teksty

• Bogowie pogan (Dii gentium)
• Descriptio gentium – 1630
• Do źródła Sony (Ad fontem Sonam, tłum. Samuel Twardowski)
• Lyricorum libri III – 1625
• Lyricorum libri IV – 1634
  • Księga pierwsza:
    • I. Ad Urbanum VIII. Pontif. Opt. Max. Cum intestae Thracum copiae Pannonia excessissent. (Iam minae saevi cecidere belli...)
      • Oda I. Do Urbana VIII Papieża, gdy niezmierne siły tureckie ustąpiły z Węgier — przekład Ludwika Kondratowicza
    • II. Ad Aurelium Lycum. Ne plus aequo de adversa fortuna queratur. (Indignas, Lyce, naenias / Et moestum gemitu pectus..)
      • Oda II. Do Aureliusza Lyka, aby nie narzekał na niestałość losów — przekład Ludwika Kondratowicza
    • III. Ad Urbanum VIII. Pont. Opt. Max. (Urbane Regum maxime, maxime, / Urbane vatum...)
    • IV. Ad Crispum Laevinium. Ne nimium adolescentiae fidat. (Vive iucundae metuens iuventae...)
      • Oda III. Do Kryspa Lewińskiego, iżby zanadto nie dowierzał młodości — przekład Ludwika Kondratowicza
    • V. Laudes Urbani VIII. Pont. Max. (Nuper recepta ella super Tyro / Pugnasque serum ludere distuli...)
    • VI. Ad Principes Europae. De recuperando Orientis imperio. (Nondum minaci cornua Bosporo / Decussit audax pontus...)
      • Oda IV. Do książąt Europy — o potrzebie wyjarzmienia Wschodniego Państwa — przekład Ludwika Kondratowicza
    • VII. Ad Telephum Lycum. Fortunae rerumque humanarum inconstantiam accusat. (Eheu, Telephe, ludimur: / Fortunae volucri ludimur impetu.)
    • VIII. Saeculi socordiam persequitur. (Aut nos avarae vendidimus Tyro, / Aut usque Thulen misimus exsules / Cultus avorum.)
      • Oda V. Gromi gnuśność wieku — przekład Ludwika Kondratowicza
    • IX. Ad Nic. Veierum, Palatini Culmensis filium. (Ibis, belligerae regna Poloniae / Et gratae repetes limina patriae...)
    • X. Laudes Urbani VIII. Pont. Max. (Non solus olim praepes Horatius / Ibit biformis per liquidum aethera / Vates...)
    • XI. Ad Steph. Pacium, Magniducatus Lithuaniae supremum thesauri praefectum. Equestris elegantiae iactantiam reprehendit. (Non auro, neque tinnulis / Pugnandum phaleris...)
      • Oda VI. Do Stefana Paca, podskarbiego litewskiego. Wyrzuca rycerstwu przepych rynsztunków — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XII. Ad Principes Imperii Romani. De recuperandis Graeciae provinciis. (At non supino semper in otio / Perdemus aevum.)
      • Oda VII. Do książąt państwa rzymskiego. O wyjarzmieniu prowincyi greckich — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XIII. Ad Tarquinium Lavinium. Aequam in adversis ac bonis mentem esse servandam. (Non, si sol semel occidit, / Non rubris iterum surget ab Indiis?)
    • XIV. Ad Iul. Florum. Curam Lyncei adolescentis illi commendat. (Nullus effrenae rabiem iuventae / Aestus Aetnaei superet camini...)
    • XV. Ad Equites Polonos. Cum Ladislaus, Poloniae princeps, fuso Osmano, Turcarum imperatore, victorem exercitum in hiberna reduceret. (Credetis? Io, credite, posteri, / Fractos pudendo Bistonas impetu / Cessisse...)
      • Oda VIII. Do rycerstwa polskiego. Gdy Władysław, królewicz polski, po pokonaniu Osmana pod Chocimem dnia 10 października 1621 r., zwycięskie wojsko na zimowe leże odprowadzał — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XVI. Temporum ignaviam reprehendit. (Mercuri, nam te citharae potentem / Vivido Manes reparare cantu...)
    • XVII. Animi lenitate Principes maxime commendari. (Non vivi paries vitri / Crystallique fores, aut Mareoticis / Aurum postibus illitum...)
    • XVIII. Ad Elisabetham, cum inter divos ab Urbano VIII. referretur. (Diva, devexo dominata ponto, / Cuius undosae meminere Gades, / Cui Tagus servit...)
    • XIX. Ad coelestem adspirat patriam. (Urit me patriae decor...)
      • Oda IX. Poeta wzdycha do niebieskiej Ojczyzny — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XX. Ad Principes Italiae. De recuperando Orientis imperio. (Pulchro, Quirites, pulvere gaudeat / Impubis aetas...)
      • Oda X. Do książąt włoskich o konieczności odzyskania Wschodniego Państwa — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXI. Ad Urbanum VIII. Pont. Max. (Pone surgentes super orbe curas...)
    • XXII. Urbani VIII. Pont. Max. carmina. (Quis temperatae flumine copiae / Siticulosis influit auribus / Facundum amnis...)
    • XXIII. Ad Laevinum Hielium. Laboris commendatio. (Num quae purpureis fumet honoribus / Formoso melior de grege victima...)
      • Oda XI. Do Lewina Hieliusza — zalecenie pracy — przekład Ludwika Kondratowicza
  • Księga druga:
    • I. Ad Ferdinandum II., Caes. August. Cum Thracum copiae excessissent e Pannoniae finibus. (Quae regna, vel quae dissociabili / Secreta tellus aequorque...)
    • II. Ad Publ. Memmium. Vitae humanae brevitatem benefactis extendendam esse. (Quae tegit eanas modo bruma valles, / Sole vicinos iaculante montes / Deteget rursum...)
      • Oda I. Do Publiusza Memmiusza — przekład Ludwika Kondratowicza
    • III. Ad testudinem suam. (Sonora buxi filia sutilis, / Pendebis alta, barbite, populo, / Dum ridet aer...)
      • Oda II. Do swej harfy — przekład Ludwika Kondratowicza
    • IV. Ad Stanisl. Sarbiewski, fratrem, equ. Pol. (Si transacta retro saecula respicis, / Si ventura vides...)
      • Oda III. Do swojego brata Stanisława Sarbiewskiego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • V. E rebus humanis excessus. (Humana linquo: tollite praepetem, / Nubesque ventique.)
      • Oda IV. O występkach rodzaju ludzkiego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • VI. Cato Politicus. (Usu se minui si sineret opes, / Iam nunc plura petam, quam teneo...)
      • Oda V. Kato polityk — przekład Ludwika Kondratowicza
    • VII. Ad Publium Memmium. (Esset humanis aliquod levamen / Cladibus, si res caderent eadem, / Qua mora surgunt...)
    • VIII. Ad Asterium. (At nos inani pascit imagine / Fortuna rerum.)
    • IX. Ad Decium. (An nos sola parit, Deci, / Tellus?)
      • Oda VI. Do Decyusza — przekład Ludwika Kondratowicza
    • X. Honesto otio addictus saeculi sui vitiis bellum indicit. (Meo beatus, caetera vilivus / Habere fatis et miserabili / Permitto vulgo...)
    • XI. Ad D. Virginem Matrem. Cum illitemplum Ioa. Car. Chodkevicius, signa contra Osmanum, Byzantinum Imperatorem, moturus, exstrueret. (Huc, o beatis septa cohortibus / Regina mundi, sidereos, age, / Molire passus...)
      • Oda VII. Do Najśw. Maryi Panny, gdy Jan Karol Chodkiewicz zbudował Jej kościół w Krożach — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XII. Ad Ferdinandum II., Caes. August. Describit pacis commoda. (Iam minax Albis domitusque late / Rhenus asserta famulatur unda...)
    • XIII. Ad Iulium Rosam. Invitat eum ad sacram poesin in crepusculo D. Virginis Matris pervigilii decantandam. (Quid muti trahimus diu / Segnes excubias?)
    • XIV. Ad D. Virginem Matrem. Cum illi dicata navis in Indiam solveret. (Diva, ventorum pelagique praeses, / Quae laborantes super alta naves / Summoves saxis...)
    • XV. Ad Narviam, cuius in ripa puer admodum primum carmen lyricum cecinerat. (Albis dormiit in rosis, / Liliisque iacens et violis dies...)
      • Oda VIII. Do rzeki Narwi, na której brzegach, będąc dzieckiem, złożył najpierwszy wiersz liryczny — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XVI. Nihil stulte timendum et concupiscendum. (Et me Latinae non solitum loqui / Iussere Musae.)
      • Oda IX. Niczego nie należy głupio się lękać lub spodziewać — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XVII. Ad Apollinem. Magnificentiam Caesarianae liberalitatis ab illo cani oportere. (Quis literati munera Caesaris, / Fusasque prona divitias manu...)
    • XVIII. In D. Virginem Matrem, carmen saeculare. Parodia ex Q. Horatio Flacco. (Reginam, tenerae, dicite, virgines, / Visentem roseis astra iugalibus...)
    • XIX. De sacro Salomonis epithalamio. II, 9. (Vitas sollicitae me similis caprae, / Quam vel nimbisoni sibilus Africi...)
      • Oda X. Ze świętego Kantyku Salomonowego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XX. Ad Ioa. Steph. Menochium, rect. collegii romani soc. Jesu, cum libros de principum institutione in lucem edidisset. (Qualis ubi Phrygia Iovis armiger educatus Ida, / Audax hiulci fulminis satelles...)
    • XXI. Ad Andr. Rudominam, e soc. Jesu, cum Roma in Lusitaniam abiret in Indiam navigaturus. (Ergo, minaci credulus Africo, / Tumultuosi marmora Nerei...)
      • Oda XI. Do Jędrzeja Rudominy, Jezuity, gdy z Rzymu odjeżdżał do Portugalii, mając stamtąd płynąć do Indyi — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXII. Laudes Sigismundi III., Poloniae Sueciaeque regis invictissimi. (Quam prono Rhodopen pede / Lustro!)
      • Oda XII. Pochwały Zygmunta III, króla polskiego i szwedzkiego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXIII. Ad Germaniam, civili bello ardentem. (Quid iuvat, densis glomerata turmis / Bella civili tonuisse clade?)
      • Oda XIII. Do Niemiec wrzących wojną domową — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXIV. Dirae in Herodem. (Devota sacrae progenies domus! / Fatale monstrum!)
    • XXV. Ex Salomonis Epithalamio. II, 5 — 9. (Me stipate rosariis: / Me fulcite crocis...)
      • Oda XIV. Ze świętego Kantyku Salomonowego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXVI. Ad D. Virginem Matrem, cum fame, bello coelique intemperie laboraret Polonia. (Aurei regina, Maria, coeli, / Moesiae valles Hypanimque late...)
      • Oda XV. Do Najświętszej Maryi Panny. Gdy głodem, wojną i niepogodami Nieba Polska była trapiona — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXVII. Ad Claudium Rufum; regum sepulcra et tumulos sibi scholam esse. (Non me Democriti sales, / Non me Cecropii proticus atrii...)
    • XXVIII. Ad Famam. Laudes Ladislai, principis Poloniae Sueciaeque. (Age, picti moderatrix dea mundi, / Quate pulso titubantes pede nimbos...)
  • Księga trzecia:
    • I. Ad Franciscum, Cardinalem Barberinum, Urbani VIII. Pont. Max. fratris filium. (Abiste, vulgus. Nil humili iuvat / Cantare buxo...)
    • II. Ad D. Magdalenam, Christi necem deflentem. (Cum tu, Magdala, lividam / Christi caesariem, cum male pendula / Spectas brachia...)
    • III. Ad Franciscum, Cardinalem Barberinum. Clementia potissimum principes ornari. (Felix, qui dubio forte caput supposuit Iovi / Nutantique polo...)
    • IV. Ad Egnatium Nollium. Aequo semper rectoque animo adversus fortunae inconstantiam standum esse. (Sive te molli vehet aura vento, / Sive non planis agitabit undis...)
      • Oda I. Do Egnata Nolliusza — przekład Ludwika Kondratowicza
    • V. Ad Publium Munatium. Moerorem animi colloquiis et coetibus amicorum temperandum esse.
    • VI. Ad Marcum Silicernium. Veras esse divitias, quae a bonis animi petuntur. (Numquam praecipiti credulus aleae / Cum fatis avidas composui manus...)
      • Oda II. Do Marka Sylicerna — przekład Ludwika Kondratowicza
    • VII. In turpem saeculi avaritiam. (Frustra querelis et gemitu parum / Deliberato flevimus...)
      • Oda III. Na szpetną chciwość wieku — przekład Ludwika Kondratowicza
    • VIII. Ad Aelium Cimicum, in Russiam citeriorem profecturus. (Aeli, non sumus arbores, / Ut, quo quisque loco natus, inutili / Duret perpetuum mora.)
    • IX. Panegyris Annae Radiviliae, Castellanae Trocensis, Ducissae Nesvisii. (Quo te dearum nomine consecrem, / Vicina cani Nympha Borysthenis?)
      • Oda IV. Panegiryk Annie Radziwiłłowej, kasztelanowej trockiej, księżnie na Nieświeżu — przekład Ludwika Kondratowicza
    • X. Ad Musam. Laudes Ladislai, principis Poloniae et Sueciae. (Carminum praeses citharaeque Clio, / Dic, ubi...)
    • XI. Laudes Francisci, Cardinalis Barberini. (Quis me citatus pectoris impetus / Denso sedentem propulit aere...)
      • Oda VI. Pochwały Franciszka Barberiniego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XII. Ad Aurelium Fuscum. Omnia humana caduca incertaque esse. (Si primum vacuis demere corticem / Rebus, Fusce, velis...)
    • XIII. Ad Moscoviam. Cum principem Poloniae Moschi in imperium arcesserent. (Moscua, cur iniquas / Aureis frustra pharetris diminuis sagittas?)
    • XIV. Ad Honorem. Cum Franc. Barberinus purpura sacra ab Urbano VIII. Pont. Max. ornaretur. (Te, clara divum progenies, Honor, / Marsae canemus carmine tibiae...)
    • XV. Ad Apes Barberinas; melleum venisse saeculum. (Cives Hymetti, gratus Atticae lepos, / Virgineae volucres / Flavaeque veris filiae...)
    • XVI. Ad se ipsum. (Quid diu vanas feriente nubes / Vota fallaci iaculamur arcu?)
      • Oda V. Do samego siebie — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XVII. Ad Tiberim, beneficentiae et liberalitatis Urbani VIII. Pont. Max. symbolum. (Tibri, siste, precor, nec rapidae regna licentiae / Iactaris temere...)
    • XVIII. Laudes Francisci, Cardinalis Barberini. (Hic ille plenis Oceanus patet / Laudum carinis.)
    • XIX. Ad militares Europae ordines. De provinciis Graeciae recuperandis. (Si quem cruentae vultus adoreae, / Si fusus auro miles et incliti / Urunt in argento triumphi...)
      • Oda VII. Do rycerstwa europejskiego, o wyswobodzeniu prowincyi greckich — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XX. Ad Aulum Laevinium. Visnovii, Poloni equitis, virtus, cuius pro patria interempti cor, per summam barbariem, inter se partiti Turcae et depasti sunt. (Eheu! quo citharae sciens, / Et Bacchi calidis fervida iurgiis...)
      • Oda VIII. Do Aula Lewińskiego. Dzielność szlachcica polskiego Wiszniowskiego, który gdy w walce za ojczyznę poległ, Turcy, jego serce między sobą podzieliwszy, pożarli — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXI. Ad Principem quemdam ad Thermas proficiscentem. Iucundam et anxiae esse praeponendam. (Regias veto manus / Tagi serenis imminere rivis.)
    • XXII. Ad Caesarem Pausilipium. Ne nimium adolescentiae fidat. (Ne te, Pausilipi, fallat inanibus / Aetas deliciis...)
      • Oda IX. Do Cezara Pauzylipa, iżby zanadto nie dowierzał młodości — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXIII. Ad Iulium Ariminum. Solis animi bonis nos belluis praestare. (Non Hydaspeis, Arimine, gemmis, / Non domus flava laqueata cedro...)
    • XXIV. Ad Ioannem Rudominam. In funere Georgii Rudominae fratris. (Qualis trisulci fulminis impetus, / Quem Daedaleis foeta vaporibus...)
      • Oda X. Do Jana Rudominy na śmierć jego brata Jerzego R. — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXV. Ad Ioannem Rudominam. In funus Ioannis Rudominae patris. (Quemcumque mendax fama Quiritium, / Et dedicatis densa clientibus / Corona...)
      • Oda XI. Do Jana Rudominy na śmierć jego ojca Jana R. — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXVI. In funere Ernesti Veiheri, Palatini Culmensis filii, vita immature functi. (Porrectus imo nec scopulus vado, / Cautesve pronis amnibus imperat / Moras...)
    • XXVII. In primi lapidis iactu, cum Io. Car. Chodkevicius, contra Osmanum Turcarum Imp. signa moturus, templum Virgini Matri Crosensis S. I. Collegii exstrueret. (Divum locatus consilio lapis, / Et dedicati liminis arbiter...)
      • Oda XII. Na kamień węgielny kościoła Towarzystwa Jezusowego w Krożach pod wezwaniem Najśw. Maryi Panny, który założył Jan Karol Chodkiewicz, wychodząc na Turków — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXVIII. Ad Abrahamum Bzovium. De sacra annalium historia Eugenii IV. (Qualem e nivosis Eridanum iugis / Primo cadentem leniter agmine...)
      • Oda XIII. Do Abrahama Bzowskiego zak. kaznodz. „O historyi dziejów Eugeniusza IV, Papieża“ — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXIX. Ad amicos Belgas. (Est et remotos non humilis furor / Lustrare Belgas.)
      • Oda XIV. Do przyjaciół Belgów — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXX. Ad Quintum Aristium. (Sic est, Aristi: novimus ardua / Sperare tantum.)
      • Oda XV. Do Kwinta Arysta — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXXI. Ad Balthasarem Moretum. (Musasamantis gloria Belgii, / Et Lipsianae sidus adoreae...)
    • XXXII. Ad amicos. Se ad sacra studia animum appellere. (Vixi canoris nuper idoneus / Vates Camoenis...)
      • Oda XVI. Do Przyjaciół — przekład Ludwika Kondratowicza
  • Księga czwarta:
    • I. Ad Equites Polonos. Cum montem Carpatum redux ex Italia inviseret. (Aeterna magnis carmina Carpati / Inscribo saxis.)
      • Oda I. Do Jana Rywockiego, Jezuity — przekład Ludwika Kondratowicza
    • II. Ad Stanislaum Lubienski, episc. Plocensem, regni Poloniae senatorem. Canit Musis amicum et patriae amantem. (Sunt et novarum non vacuae mihi / Laudum pharetrae.)
      • Oda I. Do Stanisława Łubieńskiego, Biskupa Płockiego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • III. Ad Caesarem Pausilipium. Regnum sapientis. (Late minaces horruimus Lechi / Regnare Thracas.)
      • Oda II. Do Cezara Pauzylipa. Królestwo Mądrego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • IV. Celebris Polonorum de Osmano, Turcarum Imperatore, victoria, proelio ad Chocimum Dacico, a. MDCXXI. VI. Non. Sept. comisso, parta. Galesi, agricolae Dacici, cantus inducitur. (Dives Galesus, fertilis accola / Galesus Istri...)
      • Oda VII. Z Sarbiewskiego tłumaczona — przekład Onufrego Rutkowskiego
      • Oda III. O zwycięstwie Polaków nad Osmanem, cesarzem tureckim pod Chocimem dnia 6 września 1621 roku. Pieśń Galeza, rolnika dackiego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • V. Parodia ex Ioa. Kochanowii, poetarum Polonorum principis, Lib. II. Od. XXIV. Cum Scythae citeriorem Podoliam inopinato invasissent, populariter decantata. (Aeterna labes, nec reparabile, Polone, damnum, Podoliam Getas / Impune vastare...)
      • Oda XVII. Z Sarbiewskiego tłomaczona do Polaków gdy Tatarowie Podole pustoszyli — przekład Onufrego Rutkowskiego
    • VI. Palinodia ad parodiam Ioa. Kochanowii. Cum victoria de Turcis parta renuntiaretur, ac paullo post Stanislaus Koniecpolius, exercitum regni Polonorum ductor capestris, Scythas prosperis proeliis fudisset. (Aeterna laudum nec violabilis, Polone, merces, sanguine Concanos / Pacem redemisse...)
      • Oda IV. Parodya z pieśni Jana Kochanowskiego, po zwycięstwie nad Turkami i porażce Kozaków przez Koniecpolskiego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • VII. Ad Caesarem Pausilipium. Davidis lyricae poesi latinam non esse parem. (Iessea quisquis reddere carmina / Audet latini pectine barbiti...)
    • VIII. Laus Dantisci. Memoratur insignis Dantiscanorum de classe Teutonica victoria, et fides erga Poloniae regnum collaudatur. (Quae puppis, aut quis Pegasus ultimas / Tibi dicatum carmen in insulas / Portabit?)
      • Oda V. Pochwała miasta Gdańska. — Przypomina zwycięstwo Gdańszczan nad Teutonami i wychwala ich wierność ku Polsce — przekład Ludwika Kondratowicza
    • IX. Ad Romam, bonarum artium nutricem. (Secunda coelo Roma, perennia / Quam iura dantem quadriiugo vehit...)
    • X. Ad Q. Dellium. Non tam populari exemplo, quam potius rationis ductu, vitam esse instituendam. (Delli, si populo duce / Vitae degenerem carpimus orbitam, / Erramus...)
      • Oda VI. Do Kw. Delliusza, — nie przykładami narodu, lecz rozumem życie nasze kierować winniśmy — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XI. Ad Sigismundum Laetum. Gloriae inanis despicientiam et silentium commendat. (Laete, quid cassis sequimur fugacem / Gloriam telis?)
      • Oda VII. Do Zygmunta Leta, — zaleca milczenie i unikanie chwały — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XII. Ad Ianum Libinium. Solitudinem suam excusat. (Quid me latentem sub tenui lare / Dudum moretur...)
      • Oda VIII. Do Jana Libińskiego — usprawiedliwia swoją samotność — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XIII. Ad Caesarem Pausilipium. Adversa constanti animo ferenda esse. (Si, quae flent mala, lugubres / Auferrent oculi...)
      • Oda IX. Do Cezara Pauzylipa — przeciwności mężnie znosić należy — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XIV. Ad Crispum Laevinium. Rogatus cur saepe per viam caneret, respondet. (Cum meam nullis humeros onustus / Sarcinis tecum patriam reviso / Laetus...)
      • Oda X. Do Kryspa Lewińskiego — poeta zapytany dlaczego w drodze śpiewa, odpowiada — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XV. Ad Munatium. Nihil in rebus humanis non taedio plenum esse. (Nil est, Munati, nil, iterum canam, / Mortale nil est immedicabilis / Immune taedi.)
    • XVI. Ad Equites Polonos. Illos quam maxime campestribus proeliis idoneos esse. (Nec Lechus, neque Lechicis / Proles ille fuit nata nepotibus...)
    • XVII. Ad Violam. Kalendis Maii quotannis pueri Iesu caput coronaturus. (Aurora veris, punicei recens / Regina campi, cinge mei, precor, / Frontem puelli.)
      • Oda XI. Do fiołków, którymi w maju uwieńczono głowę Dzieciątka Jezus — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XVIII. Ad Rosam. Quotannis Kalendis Iunii D. Virginis caput coronaturus. (Siderum sacros imitata vultus, / Quid lates dudum, rosa?)
    • XIX. Ad Iesum opt. max. Ex Salomonis Epithalamio. I, 7. (Dicebas abiens: Sponsa, vale; simul / Vicisti liquidis nubila passibus.)
    • XX. Ad D. Virginem, carmen votivum. (Regina, terris non humili deum / Enixa partu...)
    • XXI. Ex Salomonis Epithalamio. II, 10 sqq. (Fallor? an Elysii laeva de parte sereni / Me mea vita vocat?)
    • XXII. Ad Virginem Matrem. (Quando te dulci sine prole solam / Miror...)
    • XXIII. Ad Cicadam. (O quae, populea summa sedens coma, / Coeli roriferis ebria lacrimis...)
    • XXIV. Ad D. Virginem Matrem. Paean militaris Polonorum, quem divus Adalbertus, Archiepiscopus Gnesensis, Polonorum Apostolus, conscripsit, regnoque Poloniarum testamento legavit. Poloni, acie explicata, manum cum hoste collaturi populariter decantant. Petrus Skarga, olim Sigismundi III. Polonorum regis Theologus, in vita D. Adalberti recensuit et explicuit. Auctor ex Polonico carmine in Latinum vertit. (Diva, per latas celebrata terras / Caelibi numen genuisse partu...)
    • XXV. Dialogus Pueri Jesu et Virg. Matris. Carmen votivum, ex Cantico Canticor. c. I. IV. V. VI. VII. (Virgo, sidereis pulchior ignibus, / Auro fulgidior, lucidior vitro...)
    • XXVI. Ad Auram. (Aura, quam veris tepor et serena / Thraciae vectant animae quadriga...)
      • Oda XII. Do zefiru
    • XXVII. Noae vaticinium. Luxuriam praeteriti et Idolalatriam futuri saeculi dequeritur. (Demersa late saecula cum Noe / Enavigaret...)
      • Oda XIII. Proroctwo Noego opłakujące bezrządy przeszłch i bałwochwalstwo przyszłych czasów — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXVIII. Ad Divinam Sapientiam. Cum novi e Germania, Gallia Italiaque motus bellici nuntiarentur. (O mens, quae stabili fata regis vice...)
      • Oda XIV. Do Mądrości Boskiej. Gdy z Włoch, Francyi i Niemiec dochodziły wieści o rozruchach i wojnach — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXIX. Ad Equites Polonos. A. MDCXXX. (Quos sera gignent saecula posteros, / Narrabo vates.)
      • Oda XV. Do rycerstwa polskiego — roku 1630 — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXX. Ad Ianussium Skuminum Tiszkiewicium, Palatinum Trocensem. Cum Barbarae Naruszewiciae, coniugi carissimae, iusta persolveret. (Si tibi pollicitum numen, si fata fuissent, / Aeternos fore coniugis annos...)
    • XXXI. Ad Philidium Marabotinum. (Vides, ut altum fluminis otium / Rerum quieta ludit imagine...)
      • Oda XVI. Do Filidyusza Morabotina — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXXII. Ad Albertum Turscium. (Tursci, seu brevior mihi, / Seu pernox oculos composuit sopor...)
      • Oda XVII. Do Wojciecha Turskiego. O swoich snach i marzeniach lirycznych — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXXIII. Ad D. Virginem Matrem. Cum in inclita Vilnensi societatis Jesu Academia curriculo philosophiae finem imponeret, scholasticam praelecturus theologiam. (Et iam quietis ancora puppibus / Litus momordit.)
      • Oda XVIII. Do Najśw. Maryi Panny, gdy w Akademii Wileńskiej Towarzystwa Jezusowego, po ukończeniu kursów filozofii, miano rozpocząć teologię scholastyczną — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXXIV. Ad Quintum Tiberinum. (Divitem numquam, Tiberine, dices / Cuius Eois potiora glebis / Rura...)
      • Oda XIX. Do Kwinta Tyberyna — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXXV. Ad Paullum Coslovium. (Iam pridem tepido veris anhelitu / Afflarunt reduces arva Favonii...)
      • Oda XX. Do Pawła Kozłowskiego — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXXVI. Ad Equites Polonos et Lithuanos. Amphion, seu civitas bene ordinata. (Exteros mores prohibete pulchra / Lege, Thebani...)
      • Oda XXI. Do rycerstwa Polskiego i Litewskiego. Amfion albo miasto dobrze urządzone — przekład Ludwika Kondratowicza
    • XXXVII. Ad Ioa. Palmium, ex Ioa. Cochanovii, poetarum Polonorum principis, lib. II. od. XX. Cum regni Poloniarum Ordines, positis ad Vistulam castris, Stephanum I. regem Poloniae dicerent. (Palmi, futuri regis inutiles / Omitte curas.)
    • XXXVIII. Ad Libertatem. Cum Vladislaus IV. maximis ad Vistulam comitiis rex Poloniae renuntiaretur. (Nam quae revisas limina dulcius / Mavortiarum maxima gentium...)
• Epodon liber unus alterque Epigrammatum – 1634
  • I. Ad Paullum Iordanum Ursinum, Bracciani ducem. Bracciani agri amoenitatem commendat, ad quem per ferias Septembres secesserat Roma. (Huc, o quietis apta Musis otia, / Levesque ludorum chori...)
  • II. Ad fontem Sonam. In patrio fundo, cum Roma rediisset. (Fons innocenti lucidus magis vitro, / Puraque purior nive...)
  • III. Laus otii religiosi. Palinodia ad Horatii Epod. II. Cum amoenam collegii societatis Jesu Vilnensis Nemecinae villam per Sextiles ferias invisceret (At ile, Flacce, nunc erit beatior...)
    • Oda I. Pochwała ciszy zakonnej — przekład Ludwika Kondratowicza
  • IV. De Puero Jesu, in Virginis Matris sinu. (Amemus. An Massylus, aut nostris riget / Alpinus in venis silex?)
  • V. Ad pedes Christi in cruce morientis (Hinc ut recedam, non trucis ferri minae, / Non nudus ensium timor...)
  • VI. Carmen saeculare divinae sapientiae, anno saeculari MDCXXV. Cum Urbanus VIII. Pont. Max. portam auream aperiret. In gratiam Pauli Frigerii Romani, publice de philosophia disputaturi. (Diva, terrarum pelagique praeses, / Dicta sublustres habitare nubes...)
  • VII. Aquilae Radiviliae nuptialis pompa. Ad Praesulem Vilnensem dithyrambus. (Surge, Musa, nuptiales / Aemulata voce plausus...)
  • VIII. Publicae Europae calamitates. (Nec satis est, nos posse mori, cum fata reposcunt...)
  • Ad Ianussium Skumin Tyskiewicz, Palatinum Trocensem, Capitaneum Turborgensem etc. Quatuor lecuae Virginis Matris, seu publica ac solemnis ad aedem D. Virginis Matris Trocensem processio.
    • IX. Prima leuca seu Ponari. (Imus? an frustra ugiente bruma / Omnis Aprili via risit herba...)
    • X. Secunda leuca seu Vaca. (Protinus, virgo, tibi longa laudum / Pompa ducetur...)
    • XI. Tertia leuca seu Vicus Galii. (Iam betat lentas properata mensas / Hora...)
    • XII. Quarta leuca seu Troci. (Ultimus restat labor, altiores / Ire per lucos...)
  • XIII. Ad D. Virginem Claromontanam. Pro illustr. Stanislao Lubienski, Episc. Plocensi, votum. (O Diva, clari gloria verticis, / Cui dedicatis effigies nitet / Cirxum tabellis...)
  • XIV. Inclitae Lbieniorum nobilitati sacrum. (Quondam revinctus Palladia caput / Sacrum corona...)
  • XV. Laus Bugi. In gratiam illustr. Stanislai Lubienski, Episc. Plocensis. (Non me doloso Salmacis alveo, / Non mixta divis flumina Persicis...)
    • Oda II. Pochwała rzeki Bugu, poświęcona St. Łubieńskiemu — przekład Ludwika Kondratowicza
  • XVI. Ioa. Carolo Chodkiewicz, Palatino Vilnensi, et magni Ducatus Lithuaniae exercitum duci contra Turcas, Dei O. M. et B. Virginis auxilium, spondet. (O qui labantis fata Poloniae / Rerumque frenos flectis...)
    • Oda III. Janowi Karolowi Chodkiewiczowi, wojewodzie wileńskiemu i hetmanowi wielkiemu litewskiemu, idącemu na Turków, poeta wróży opiekę i błogosławieństwo N. P. Maryi — przekład Ludwika Kondratowicza
  • XVII. Ad B. Stanislaum Kostkam. Pro incolumi Vladislai IV., Poloniae regis, e Badenis reditu a. MDCXXXIX. votum. (Claris Olympi civibus additum, / O Kostka, sidus...)
    • Oda IV. Do bł. Stanisława Kostki, na intencyę Władysława IV, Króla Polskiego, gdy ten jeździł do wód badeńskich — przekład Ludwika Kondratowicza
  • XVIII. Ad Illustr. D., J. Zadzik, Episc. Culmensem, supremum regni Cancellarium. Cum, pace inter Polonos et Moschos ad Polanoviam confecta, in Poloniam rediret. (Scribere magnis, maxime, vatibus, / Orator alti pondere consili...)
    • Oda V. Do Jakóba Zadzika, Bisk. chełmińskiego, kanclerza koronnego, po zawarciu przezeń pokoju Polski z Rosyą w Polanowie — przekład Ludwika Kondratowicza
  • XIX. Ad R. P. Sylvestrum Petrasanctam, S. J. Cum eruditum suum de symbolis, annulis, numismatibus, sigillis et emblematibus opus in lucem dedisset. (Si non per arcus et Capitolia / Se pompa docti nominis explicet...)
  • XX. Ad R. P. Ioannem Rywocium, S. J. Iudicium de aetatibus prioribus et posterioribus. (Quae nos, Rywoci, tot rea cladium / Damnamus olim saecula...)
    • Oda VI. Do Jana Rywockiego, Jezuity — przekład Ludwika Kondratowicza
• O poezji doskonałej (De perfecta poesi)
• O poincie i dowcipie (De acuto et arguto)
• O rodzajach lirycznych (Characteres lyrici)
• O zaletach i wadach pieśni elegijnej (De virtutibus et vitiis carminis elegiaci)
• Odae in funere Joannis Rudomina Dusiatski Tribuni Braslaviensis & Filii ejus Georgii S. R. M. Aulici & Dapiferi Bello Turcico ad Chocimum caesi. A. MDCXXI. VII Idus Sept.
  • Ode I. Aeterna Memoria Patris, Natique Manibus. (Non purulentis oblita sordibus / Edax Vetustas his penetralibus / Late suprebit)
    • Oda VII. Wiekuista pamięć cieniom ojca i syna — przekład Ludwika Kondratowicza
  • Ode II. Paranesis Parentis ad Filios. (Haeres paterni sanguinis, inclito / Frustra tumefecit stemmate...)
  • Ode III. Epinicium Victoris. (Tormenta diri fulminis aemula, / Clangor turbarum, murmura tympani...)
    • Oda VIII. Pieśń na cześć zwycięzcy — przekład Ludwika Kondratowicza
  • Ode IV. Dignos laude Viros Fama vetat mori. (Labentis aevi nemo fugacia / Dispensat exlex stamina..)
  • Ode V. Fortes Bonique perennant. (Quid trux, superbo, transfigis Atropos / Festrum, triumpho, laetitiae diem?)
  • Elegia Nulla est Superae Violentia Legi. (Pande fores lachrymis, maesti Dolor intime cordis..)
• Dzieła pośmiertne:
  • Illustr. D. Ioa. Carolo Chodkiewicz, gymnasii Crosensis fundatori, gratiarum actio. (Ut ver perpetuo campos vestivit amictu, / Mitis Apollineos repetebat Gratia Crosos...)
    • Podziękowanie Janowi Karolowi Chodkiewiczowi, fundatorowi krozkiego gimnazjum — w r. 1619 — przekład Ludwika Kondratowicza
  • Iter Romanum. (Iter Romanum. Ibis Hyperboreos non segnis, epistola, campos, / Qua riguus patriam Vistula lambit humum...)
    • Podróż do Rzymu w roku 1622 — przekład Ludwika Kondratowicza

Niesklasyfikowane

• Skromność ci piękna z gładkiéj wydaje się twarzy... w tłum. Adama Naruszewicza

Zbiory tekstów

• Poezye ks. Macieja Kazimierza Sarbiewskiego — przekład Ludwika Kondratowicza

Zobacz też

• Maciej Kazimierz Sarbiewski – notka biograficzna w Albumie pisarzy polskich

Tłumacze

• Ludwik Kondratowicz
• Adam Naruszewicz
• Onufry Rutkowski
• Samuel Twardowski

Tekst lub tłumaczenie polskie tego autora (tłumacza) jest własnością publiczną (public domain),
ponieważ prawa autorskie do tekstów wygasły (expired copyright).