Oda II. Na bogi fałszywe
| ←Oda I. Do Henryka Walezyusza, króla polskiego, bawiącego we Francji | Oda II. Na bogi fałszywe Rymy łacińskie Jana Kochanowskiego Jan Kochanowski |
Oda III. Na zjazd stężycki→ | |
| Przekład: Ludwik Kondratowicz. |
ODA II.
Aetas prisca virum divitias Jovem...
Jowisz trzymał pierwszeństwo w starożytnej wierze,
Apollinowi w pieśniach hołd dawano święty,
Za wdzięki, za lubieżne rozkoszy ponęty
Dziękowano zalotnej bogini Wenerze.
Mądre i stałe serce był to dar Pallady,
Mars dowodził na wojnach i hartował łono,
Neptuna czciły bogiem żeglarskie gromady,
W burzach morskich z nadzieją do gwiazd się modlono.
Dzisiaj ta cześć ustała, — poszły już w otchłanie,
Zatarły się od czasu stare bogi Greków;
My znamy Cię w twej prawdzie, Nieśmiertelny Panie,
Bez początku i końca od wieków do wieków!
Nie jelitami bydląt, lecz czystym pacierzem
I sercem Ciebie chwalim, o Panie nad pany!
Ty od nas samą skruchą bywasz przejednany,
Przez Ciebie zło mijamy, a pomyślność bierzem.
