Ojczysta Duma

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ernest Buława
Tytuł	Ojczysta Duma
Pochodzenie	Krople czary. Część druga
Wydawca	Paweł Rhode
Data wyd.	1865
Druk	A. Th. Engelhardt
Miejsce wyd.	Lipsk
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała część druga; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Ojczysta Duma.

Nad głową naszą szumią sztandary,
Nito orlicy, śnieżne oh! pióra,
W ciemnościach wyją przelękłe Cary
Na czarta! Cara! oh urra! o urra!
Tyś jest ostatnim ludem na ziemi
Polsko! co sobie nieżył — lecz jak chmura
Piorunów pełna, szponami orlemi
Tępiła wrogów wolności! oh urra!
Lecz przeto tobie wstać z martwych narodzie!
Polsko tyś Boga nieśmiertelna córa!
O ty największy z narodów! w zarodzie
Już piekłu straszny! oh urra! oh urra!
Tyś była większa jak naród téj ziemi!...
Nad świata wielkość! jak Syonu córa!
I sławiąc Boga głosy gromowemi
Sztandar wolności niesiesz z krzykiem: ura!
O! cóż przed Polską było na téj ziemi!
Co po niéj? Spraważ jéj dorówna która?
Większa od świata na świat usty swemi
Woła o naprzód! oh urra! oh urra!..,
Gdzie cień tyrana lub ziarno niewoli
Polsce go tępić jak państwo Lemura,
Błogosławieni ludzie dobréj woli,
Co mrąc w niewoli wołają oh! urra!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.