Osamotnienie (Ludwik Maria Staff, 1922)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Osamotnienie |
Pochodzenie | Zgrzebna kantyczka |
Wydawca | Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“ |
Data wyd. | 1922 |
Druk | Zakłady Graficzne „Biblioteka Polska” |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór |
Indeks stron |
OSAMOTNIENIE.
Jestem dziś pozbawiony światła i ciepłoty
I płakać się chce oczom mym osamotnionym.
Wykołysane w duszy wyśmiali tęsknoty
I w oczy zaprzeczyli marzeniom wyśnionym.
Którzy wierzyli we mnie, odeszli, a którzy
Zdawna byli nieufni, z triumfem i krzykiem,
Ołowianym z drewnianą szablą rycerzykiem
Nazwali, mówiąc: „Dziecko wciąż, choć taki duży“.
Zostałem sam. I znikąd ręki przyjacielskiej
I nigdzie mnie wspomoga nie pokrzepi bratnia.
I zbywa mi dziś nawet tej duszy anielskiej,
Co, też zwątpiwszy wkońcu, odeszła... ostatnia.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ludwik Maria Staff.