Otoczon chwałą Bóstwa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Otoczon chwałą Bóstwa |
| Pochodzenie | Pieśni mazurskie |
| Wydawca | Gazeta Mazurska |
| Data wyd. | 1927 |
| Druk | Drukarnia „Współczesna“ w Warszawie |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
Otoczon chwałą Bóstwa
I wojski niebieskiemi,
Przyjąwszy kształt ubóstwa,
Pielgrzymem stał na ziemi.
Na ziemię nędzy, troski,
Zniszczonej wskutek wojny,
Zszedł z niebiesiech Syn Boski,
W miłości bardzo hojny.
Łagodnie wdzięczne Dziecię,
Nad wszystkie syny ludzkie,
Wita w ziemskim namiocie
Wspaniałe i maluczkie.
Wstępuje w nędzne progi
I niesie pocieszenie,
Gdzie pełno nędzy, trwogi
I ciężkie utrapienie.
Utula w Swoje łono
I bierze na Swe ręce
Stroskanych sierot grono
I daje pociech wieńce.
Gdzie boleść i wzdychanie,
Czy niewinności cieką,
Tam On gospodą stanie,
Uciśnionych opieką.
Obdarza cierpliwością
W wszelkiem utrapieniu,
Oświeca Swą światłością
W życiu i śmierci cieniu.
Kto zewsząd opuszczony,
Nie doznaje pomocy,
Ten będzie pocieszony
Od Jezusa w tej nocy.
Gdzie pycha, strojne szały,
Biesiady wielorakie,
Tam Król Niebios bogaty
Omija miejsce takie.
Witaj nam Zbawco miły,
Coś przybył k’ nam tej nocy,
A dodaj słabym siły
I bądź nam ku pomocy.
Niech gwiazda wraz z mądrcami
Prowadzi nas do Ciebie,
Bym raz w przyszłości sami
Chwalili Ciebie w niebie.
