Pójdźmy za nim...

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Or-Ot
Tytuł	Pójdźmy za nim...
Pochodzenie	Poezye
Redaktor	Franciszek Juliusz Granowski
Wydawca	Franciszek Juliusz Granowski
Data wyd.	1903
Druk	A. T. Jezierski
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

PÓJDŹMY ZA NIM...

Idzie, jak blade widmo senne
W koronie cierni krwią zbryzganej,
A z jego twarzy zadumanej
Leją się ciche łzy promienne,
I każda z łez tych w głąb mej duszy
Wielką a smętną gwiazdą prószy,
I oto dusza uskrzydlona
Za tem wołaniem rwie się z łona:
Pójdźmy za nim...

Idzie na mękę... idzie... ginie...
Z mych zapatrzonych oczu znika,
A pod stopami męczennika
Czuję: drży ziemia w tej godzinie.
Jakiś ogromny głos z za świata
Do umęczonych serc przy lata,
I słyszę w piersiach jego tchnienia:
Na łzy — tęsknoty — na cierpienia
Pójdźmy za nim...

A ty, co sercem wstrząsać możesz,
Ty, który duchy rwiesz do nieba,

Rozdawco światła — wody — chleba,
Wdzięczną, ty glebę, Mistrzu, orzesz,
Bo każde serce z serc milionów
Gra dzisiaj dźwiękiem złotych dzwonów,
I jako owych dzwonów granie,
Z krańca po kraniec mknie wezwanie:
Pójdźmy za nim...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Artur Oppman.