Pan z Nieba i z łona Ojca (1904)

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Pan z Nieba i z łona Ojca
Pochodzenie Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych
Redaktor Karol Miarka
Wydawca Karol Miarka
Data wyd. 1904
Miejsce wyd. Mikołów — Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały dział II
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
PIEŚŃ  118.

\paper { #(set-paper-size "a4")
 oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" }
\header { tagline = ##f }
\version "2.18.2"
\score {
\midi {  }
\layout { line-width = #180
indent = 0\cm}
\new Staff { \clef "violin" \key d \minor \time 3/4 \autoBeamOff \relative c'' { \repeat volta 2 { \bar "[|:" c4 a \stemUp bes \stemNeutral | c8([d16 e]) f4 d | c bes a | a2 g4 \bar ":|][|:" } \repeat volta 2 { bes g8 bes a bes | c4 a8 c bes a \bar ":|]" } c4 a bes | c8([d16 e]) f4 d | c8([bes]) a4 g | f2 f4 \bar "|." } }
  \addlyrics { \small Pan z_Nie -- ba i z_ło -- na, Oj -- ca przy -- cho -- dzi, Ła -- ski przy -- no -- si, kto o nie pro -- si, O Pa -- nie nasz świę -- ty, cud nie -- po -- ję -- ty. }
  \addlyrics { \small Oto się z_Ma -- ryi dziś Je -- zus ro -- dzi. Od -- pusz -- cza grze -- chy, da -- je po -- cie -- chy, } }

Pan z Nieba i z łona, Ojca przychodzi, * Oto się z Maryi dziś Jezus rodzi. * Łaski przynosi, kto o nie prosi, * Odpuszcza grzechy, daje pociechy, * O Panie nasz święty, cud niepojęty.

Przystąpmy do Tego z swemi prośbami, * Którego oczęta spłynęły łzami; * Niech łaska Boże, Twoja wspomoże; * Zlituj się Panie, oddal karanie, * Od nas grzesznych ludzi, gdy trąba zbudzi.

Pamiętaj na dobroć, co się to stało, * Żeś przyjął z Maryi nikczemne ciało; * Panna nosiła, Panna powiła, * Grzały pieluszki, czcili pastuszki, * Monarchy witali, gdy Cię poznali.

A siano i żłóbek, i bydląt dwoje, * Bawiły pieszczone ciałeczko Twoje; * Powieczki łzami, jakby perłami, * Przy piersiach snęły mile spoczęły, * Sam robaczek w głodzie, a świat w wygodzie.

O Panie! Tyś z Ojca, Tyś światło z Boga, * Ubogiś i Twoja Matka uboga; * Te czynią kroki, bo chcą wyroki, * Aby stworzony, człowiek korony * Dostąpił przez Ciebie i mieszkał w niebie.

Wejrzyj na nędznych! Dawco zbawienia, * O Boże dobry, bo Tobie pienia * Oddają zorze, ziemia i morze, * Co tylko czuje, kołem się snuje, * Jan jeszcze w żywocie znał Cię w istocie.

Te same czynimy Tobie i Twemu * Ojcu i Duchowi w Bóstwie równemu, * Brzmiące okrzyki, przez swe języki, * Głębokie dzięki święty na wieki, * Troisty, jedyny, odpuść nam winy.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Karol Miarka (syn).