Pięknie na chodniczek

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Pięknie na chodniczek
Podtytuł	209. z p. Cieszyna.
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

209.

z Cieszyna.

Pięknie na chodniczek
Świécił mi miesiączek,
Gdym ja poszedł ku swéj miłéj.
Jaśnie on świécił,
Aże się błyszczył,
Iżebym drogi nie zmylił.

Kradnę się ku oknu,
Kłupię na kochankę, —
Ale miła nie otwiera.
Kłupię ja jeszcze raz, —
Z strachu blednie twarz,
Z strachu dusza umiera.

Oczy, oczy czarne
Coście mi niewierne?
Mnieście bardzo skłamały,
Żeście mnie i innego,
Żeście do domu swego
Jedną dobą puszczały.

Smutnie ku domu kroczę,
Chodnik łzami moczę;
Miesiąc nań już nie świéci,
Świéci tylko na gaju,
Na grób mego raju,
Ach mój żal więc nie ocuci.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.