Pieśń miłosna (Szej-Min)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Pieśń miłosna |
| Pochodzenie | Zgrzebna kantyczka |
| Wydawca | Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“ |
| Data wyd. | 1922 |
| Druk | Zakłady Graficzne „Biblioteka Polska” |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Ludwik Maria Staff |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
SZEJ-MIN.
PIEŚŃ MIŁOSNA.
Tak pięknych rąk czar jest ci dan,
Że kwiaty lan na podziw światów
Zakwitną z nich — i kwiaty lan
Wówczas najbielsze będą z kwiatów.
Motylich skrzydeł drobny puch
Nie jest lotniejszy, niż twe stopy.
Bez śladu suną, niby duch,
Albo obłoki przez nieb stropy.
Głos twój, jak trznadli słodki śpiew
Nad potokami w wierzbnej kiści,
Którą łagodny muska wiew, —
A szept twój jest, jak szepty liści.
Zna piękność morelowych drzew,
Kto czar ich kwiatów jasnych zoczy.
Piękniej ty kwitniesz, pierwsza z dziew,
W czarnej ozdobie swych warkoczy.
O, kwiecie kwiatów, gdy cię widzę,
Świat z oczu pierzcha mi w tej chwili,
Nie słyszę trznadla, który kwili,
Nie widzę barwnych kras motyli
I z szczęścia bogów szydzę!
