Uwaga! Tekst niniejszy w języku polskim został opublikowany w 1792. Stosowane słownictwo i ortografia pochodzą z tej epoki, prosimy nie nanosić poprawek niezgodnych ze źródłem!
POtężny Boże na Ziemi i Niebie!
Gdy ſpòyrzę na dzieł twoich widowiſko,
A potym oczy obròcę na ſiebie,
Jak mię twa wielkość upokarza niſko!
Przecież chociażem iſtotą tak małą,
Poydę do Ciebie, twa dobroć mi znana!
Y wlać mi chciałeś iakąś Duſzę śmiałą,
Co ſię chce przedrzeć do ſamego Pana.
Ale odarty iak przed Tobą ſtanę?..
Cechę wierności z pierſi moich ſtarłem;
Y niewinności ſukienkę mi danę,
Ocieraiąc ſię między ludzmi, zdarłem!
Zgubiwſzy piſmo przechodu wolnego,
Jak ſię tamtędy przebierać odważę,
Gdzie hufiec pułku milionowego,
W przyſionku Pańſkim odprawuie ſtraże?
Przecież ia pòydę, cokolwiek mię czeka;
Pòydę do Ciebie; bo mi powiadano: ZeŻe byleś ty ſię obeyrżał na Człeka,
Zaraz go w ſtanie ſzczęśliwſzym widziano.
Tak iak dziś ieſtem niedołężnym płazem,
Zbitym naczyniem o ktòre niestoią!
Pokorę tylko wziąwſzy z ſobą razem,
Ponioſęć głupsſtwa, i nikczemność moią!
Mnie ſię rozſtąpią wybranych twych rzeſze,
Mnie nic nie będzie po drodze uſtraſzać;
Jeſzcze Ich moim przybyciem pocieſzę,
Bo powiem: że ia idę Cię przepraſzać.
Gdzie będą twoi Aniołowie ſtali,
Pòydę; i iak Im przypomnę zdaleka,
Ich towarzyſzòw, co poupadali!
Nad ułomnością zlitują ſię człeka.
Potym przed Tronem teym padnę, i powiem:
„Zdalekich kraiòw przyſzedłem w te ſtrony,
„Za moim ſkarbem, weſelem, i zdrowiem,
„Ubogi, ſmutny, na ſiłach zniſzczony:
„Jużbym ia niechciał mieć Pana inſzego,
„Ani twey woli, w czym kiedy być ſprzeczny:
„Ale gdy moią znaſz ſkłonność do złego,
„Trzymay mię ty ſam, bo ia nieſtateczny.
