Pieśń w ucisku

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Zbigniew Morsztyn
Tytuł	Pieśń w ucisku
Pochodzenie	Klejnoty poezji staropolskiej
Redaktor	Gustaw Bolesław Baumfeld
Wydawca	Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie
Data wyd.	1919
Druk	Drukarnia Naukowa
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cała antologia; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

ZBIGNIEW MORSZTYN.

PIEŚŃ W UCISKU.

Obrońco uciśnionych, Boże litościwy!
Usłysz krzyk sierot Twoich, usłysz płacz rzewliwy!
Ciężka krzywda, o Boże! Ty na Twojej ziemi
Wszystkich cierpisz, Twe słońce promieńmi jasnemi
Złych i dobrych oświeca, Twój deszcz kropi ziemię
Złych i dobrych pospołu, a tu ludzkie plemię,
Samo na się zajadłe ciężko, następuje
Na swych bliźnich i z Twojej ziemie ich ruguje!
Którąś przestronną stworzył, a my nie możemy
W niej żyć, choć, że i dla nas stworzona jest, wiemy
Ty, zdawszy rządy królom, wielowładny Panie,
Nad sercem i sumnieniem ludzkiem panowanie
Sameś sobie zostawił, aleć się wdzierają
W twe prawa i gwałtem je ludzie odbierają!.....

(1658.)^[1]

↑ Pieśń w ucisku. Z „Muzy Domowej“ Zb. Morsztyna, pozostającej dotąd w rękopisie. Pieśń ta jest echem uchwały sejmowej z r. 1658, wypędzającej z Polski arjan, o ileby nie przeszli na katolicyzm; Zb. Morsztyn był arjaninem. Arjanie jest to jedna z najstarszych sekt chrześcijańskich, która do połowy XVII wieku miała wielu zwolenników.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Zbigniew Morsztyn.

[1] Pieśń w ucisku. Z „Muzy Domowej“ Zb. Morsztyna, pozostającej dotąd w rękopisie. Pieśń ta jest echem uchwały sejmowej z r. 1658, wypędzającej z Polski arjan, o ileby nie przeszli na katolicyzm; Zb. Morsztyn był arjaninem. Arjanie jest to jedna z najstarszych sekt chrześcijańskich, która do połowy XVII wieku miała wielu zwolenników.

[1]