Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie/Urocze oczy
| ←Bojaźliwy rycerz | Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie 137. Urocze oczy Lucjan Siemieński |
Charko Makohonik→ | |
W powiecie Łocickim[1] we wsi Świniarzew był wieśniak zwany Hryć Gerełła; miał on złe i urocze oczy; na co tylko spojrzał, zaraz się niedarzyło; ludziom i zwierzętom spojrzeniem swojém śmierć niósł i chorobę. Starzec sam w to wierzył, że urodził się z tak nieszczęśliwemi oczyma. Wieśniacy mieli wszelako skuteczne przeciw niemu lekarstwo. Skoro go bowiem który zobaczył, przemawiał następną formułę:
Sól, peczyna[2]
Z lichemi oczyma.
I to od uroku broniło. I on starzec uroczy zapewniał, że jak spojrzy w nieszczęśliwéj godzinie na drzewo, to niechybnie uschnie: gdyby jednak zawsze pamiętał tę formułę i w chwili, na co się tylko zapatruje, odmawiał, nigdyby oczy jego szkodliwémi niebyły.
- ↑
Błąd w druku; winno być — Łosickim. Przypis na podstawie Sprostowania.
- ↑ Peczyna, glina przepalana w piecu.
_152.png){kind=link}
_153.png){kind=link}
_186.png){kind=link}