Poeta i wino (Petőfi, 1880)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Poeta i wino |
Pochodzenie | Wybór poezyj |
Wydawca | Wydawnictwo Dzieł Tanich A. Wiślickiego |
Data wyd. | 1880 |
Druk | Drukarnia Przeglądu Tygodniowego |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Władysław Sabowski |
Tytuł orygin. | A költő s a szőlővessző |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór |
Indeks stron |
POETA I WINO.
Nie chcę by mi w podarek
Dano wieniec laurowy,
Inny dar od madjarek
Przyjąć jestem gotowy.
Gdy chcą głowę niech moją
W liście winne przystroją...
Bo liść winny, syn pieśni
W swej są doli rówieśni.
Los tak samo uczynny
Wieszcza i krew obdarza,
Wina duszą płyn winny,
Pieśń jest duszą pieśniarza
Gdy się dusza rozpłynie
Czy to w pieśni, czy w winie,
Krzew i pieśniarz umiera,
A świat sobie zabiera
Ich spuściznę jedyną:
Wdzięczną piosnkę i wino.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Sándor Petőfi i tłumacza: Władysław Sabowski.