Poezye. Serya druga/Z łąk i pól/Czemuś ty mi, życie...

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marya Konopnicka
Tytuł	Z łąk i pól
Podtytuł	Czemuś ty mi, życie...
Pochodzenie	Poezye. Serya druga
Wydawca	Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd.	1883
Druk	Kraków. — W drukarni Wł. L. Anczyca i Spółki.
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron

›››

[201]VI.

Czemuś ty mi, życie,
 Nie dało do ręki
Srebrzystego sierpa,^[1]
 A w usta piosenki?..
Czemuż ja nie wstałam
 Z zorzami rannemi,
By żąć nasze żyto
 Na czarnej tej ziemi?
Czemuż z mego czoła
 Pot nie spłynął rosą?
Czemu ja dziś nie z tych,
 Co te snopy niosą?
Gdy słonko zapadnie,
 Żniwiarka schylona
Ostatnią garść zwiąże,
 Wyciągnie ramiona
I razem z tym sierpem
 Porzuci na ziemię

[202]

Prostego żywota
 Trud cały i brzemię.
A kiedyż ja rzucę
 To krwawych łez pole,
Gdzie stanąć mi przyszło
 Na dolę, niedolę?..
Nie żęłam ja żyta,
 Nie żęłam pszenicy,
A niosę snop ciężki
 Wieczystej tęsknicy!
O zmroku go dźwigam
 I dźwigam o świcie...
A kiedyż ty duchom
 Dasz spocząć, o życie?

1.  Wiersz cytowany przez Elizę Orzeszkową w Światło w ruinach oraz Melancholicy

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.