Poezye Michała-Anioła Buonarrotego/VIII

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michelangelo Buonarroti
Tytuł	Poezye Michała-Anioła Buonarrotego
Podtytuł	Sonety
Wydawca	Redakcya „Niewiasty“
Data wyd.	1861
Druk	K. Prochaska
Miejsce wyd.	Kraków – Cieszyn
Tłumacz	Lucjan Siemieński
Tytuł orygin.	Rime
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Włoski oryginał

VIII.

Per fido esempio alla mia vocazione
Nascendo mi fu data la bellezza,
Che di due arti m’é lucerna e specchio;
E s’altr’uom crede, è’ falsa opinione.
Questa sol l’occhio porta a quell’ altezza,
Per cui scolpire e pinger m’ apparecchio.
Son i giudizj temerarj e sciocchi,
Che al senso tiran la beltà che muove,
E porta al cielo ogni intelletto sano.
Dal mortale al divin non vanno gli occhi
Che sono infermi; e non ascendon dove
Ascender senza grazia è pensier vano.

Polski przekład

VIII.

Na świat przychodząc, za wzór powołania
Piękność mi dano; a z nią mi przypadło
Znamie sztuk dwojga: lampa i zwierciadło.
Kto w to nie wierzy, krzywego ten zdania;
Bo przez nią tylko dociągam téj mety,
Że się do dłuta biorę lub palety.
Głupio ten myśli, komu się uroi,
Że piękność tylko zmysły niepokoi;
Właśnie duch zdrowy ona rozaniela.
Chory wzrok z ziemi Boga nie obaczy,
Ani tam wejdzie kędy wejść inaczéj
Niemożna, tylko z łaską Zbawiciela.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Michał Anioł i tłumacza: Lucjan Siemieński.