Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV/Punta di Campanella

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Maria Konopnicka
Tytuł	Poezye wydanie zupełne, krytyczne
Wydawca	Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd.	1915
Druk	O. Gerbethner i Spółka
Miejsce wyd.	Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Indeks stron

›››

[172]LIX. PUNTA DI CAMPANELLA^[1].

Ostatni wrąb błękitnej Neapolu czary!
Bladością oliw srebrna i mirtem szumiąca,
Wpółoślepła strażnica na wschód patrzy słońca,
A z wieży się kołysze dzwon zgłuchły i stary.

Jaka cisza... W mgłach wstają dziwne jakieś mary...
Toń morza ledwo o brzeg skalny piersią trąca...
Wtem nawa saraceńska^[2], ze wschodu lecąca,
Spada jak grom, w pień bije i pali pożary!

Nim doleci, już dzwonnik dopatrzył ją z wieży
I w spiże, co sił w ręku, na trwogę uderzy;
Dzwon huczy przez błękitnej zatoki obszary...

Krzyczą dziewki z Sorrento^[3], z Baccoli^[4], z Vervece^[5].
Mało która łódź w przystań bezpieczną uciecze...
...Niech od złego je strzeże święty January!<ref>San Gennaro — patron Neapolu (P. a.).

1. Punta di Campanella — ostatni cypel półwyspu Sorrento naprzeciw Capri.
2. Mowa o czasach odległych, kiedy saraceńscy korsarze napadali na brzegi włoskie.
3. Sorrento — m. na południowem wybrzeżu zatoki Neapolitańskiej, na półwyspie tejże nazwy, zamykającym od strony południowej zatokę.
4. Baccoli — punta di Baccoli, przylądek nieco na północ od punta di Campanella.
5. Vervece — skalista wysepka między półwyspem Sorrento a wyspą Capri.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.