Capri?[1] Widziałam. Świat tam wykuty ze skały.
Brzeg dziki, poszarpany, samotny i pusty.
Pół nagi, skrawym szmatem przewiązany chusty,
Rybak z portu Careny[2] ogień pali mały.
Trzeszczą kolczaste suchych aloesów chrusty,
Gruby liść żarem tleje, jak papyrus biały,
Na którym dawne wieki ze wstrętem spisały
Tyberjuszowej krwawy pamiętnik rozpusty.
Siądź w łodzi, przy ognisku, na sieci tych pęku,
Nad ciszą modrej toni zniż czoło na ręku
I słuchaj, co ci prawi rybak drżący, stary...
Tyberjusz?... Augustus?... Nie, on o nich nie wie!
Lecz patrząc mrocznem okiem w gasnące zarzewie,
Głód i nędzę swą skarży... To jego cezary!
↑Capri (w star. Capreae) — wyspa w zatoce Neapoli ańskiej. W r. 29 przed Chr. nabył ją August i pobudował pałace, łaźnie, wodociągi; następca jego Tyberyusz wzniósł tu 12 will, nazwanych imionami głównych bogów, i tu od r. 27 po Chr. aż do swej śmierci przebywał.
↑Capri ma tylko dwa porty: po stronie północnej Marina Grande i po stronie południowej Marina Piccola; Carena nie jest portem, lecz przylądkiem, punta di Carena, w południowo-zachodniej stronie wyspy.
