Wikiźródła

Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV/Vivarini

< Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom IV
<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Konopnicka
Tytuł Poezye wydanie zupełne, krytyczne
Wydawca Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd. 1915
Druk O. Gerbethner i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Indeks stron
›››
XXXIX. VIVARINI[1].


W przesłoneczny lagun[2] ranek,
W przebłękitną dnia pogodę,
Do przyćmionej mnie zakrystyi
Wiedzie stary mój custode[3].

O Giudekę[4] fala bije,
Nad Giudeką słońce gore...
Jakże chłodna i jak cicha
Ta zakrystya w »Redentore!«[5]

Wielki brewiarz na pulpicie,
Nad brewiarzem krzyż na ścianie,
Ze dna sklepień poczerniałych
Patrzy stare malowanie.


W mrocznych kątach wieją cienie
Tintoretta[6] i Bassana[7];
Pod oknami, roniąc wonie,
Drży akacya rozechwiana.

Przez oprawne w ołów szyby
Słychać fali plusk perłowy,
Promień słońca mży ukosem
Na kościelne złotogłowy.

Rzędem kwiecą się ornaty,
Kadzielnica i amfory...
Jakie blaski, jakie cienie,
Jakie linje i kolory!

Jak tu wszystko dawne, stare,
A jak przecież wiecznie młode:
Fresk spłowiały, krzyż i brewiarz
I plusk fali i custode!

Lecz nad wszystko, jakżeś świeży
Wpośród mroków tej świątyni,
Jaką wiosną tchniesz mi w duszę,
Stary mistrzu Vivarini!

Chłód i cisza dookoła,
W kącie drzemie mój custode.
Już raz setny po twem dziele
Zachwyconem okiem wiodę.

Jaka czysta a surowa,
Jaka biała a zakonna,

Siedzi w prostym swoim płaszczu,
Mistrzu stary, twa Madonna!

Lico smętne, zadumane,
W ustach jakby szept pacierzy,
Na kolanach jej uśpione
Dzieciąteczko oto leży.

Długie rzęsy, ciałko białe,
Jako lilja leży wonna...
Prosta, sztywna i surowa,
Nie dotyka go Madonna!

Obie ręce jej złożone,
Zapuszczony kwef na głowie,
A z obojej stopek strony
Dwaj anielscy muzyczkowie.

Muzyczkowie z nieba rodem,
Piórek mało, życia wiele,
Uśpionemu dzieciąteczku
Na gęślikach rzną kapelę.

Przez perłowe pluski fali,
Przez poranną lagun ciszę
Nutki cienkie i słowicze
Ze skrzypeczek onych słyszę.

Razem ze mną ich w zadumie
Słucha sztywna a zakonna,
W prostych fałdach swego płaszcza,
Stary mistrzu, twa Madonna.







  1. ↑ Luigi Vivarini. Było kilku malarzy weneckich z Murano tego nazwiska; Luigi Vivarini miał być synem Bartolomea, także malarza (ur. około 1446, um. 1505).
  2. ↑ Laguny (z włosk.) — płytkie morze z bagnistemi wysepkami, utworzonemi przez osady rzeczne na wybrzeżach półn.-zachodnich Adryatyku; tu rozumieją się laguny weneckie.
  3. ↑ Custode (z włosk.) — stróż kościelny.
  4. ↑ Giudecca — dzielnica Wenecyi na osobnej wyspie, przedzielonej od właściwego miasta kanałem tejże nazwy.
  5. ↑ Kościół Zbawiciela (P. a.).
  6. ↑ Tintoretto, właśc. Giacomo Robusti (ur. 1518, um. 1594) — znakomity malarz włoski: w Redentore są dwa jego obrazy: Biczowanie i Wniebowstąpienie.
  7. ↑ Bassano, Jakób da Ponte, zwany Bassano od miejsca urodzenia (ur. 1500, um. 1592) — malarz włoski.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Poezye_wydanie_zupełne,_krytyczne_tom_IV/Vivarini&oldid=3280678”