Praktyka bałtycka na małym jachcie/Latarnie morskie

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jerzy Kuliński
Tytuł	Praktyka bałtycka na małym jachcie
Wydawca	Wydawnictwo Ryt
Data wyd.	1995
Druk	Drukarnia „RYT”
Miejsce wyd.	Gdańsk
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[309]

LATARNIE MORSKIE

 Mimo niezwykle dynamicznego rozwoju elektronicznych technik nawigacyjnych latarnie morskie i pozostałe światła wskazujące drogę na morzu wydają się być nie do zastąpienia. Światło latarni morskiej jest niemal namacalnym wskaźnikiem drogi, nie wymagającym żadnych przyrządów – poza wzrokiem. Sygnały świetlne pozwalają, nie tylko weryfikować wskazania „cudownych pudełek“ ale i orientować pozycję jachtu wobec brzegu. Światło latarni morskiej spełnia też istotną rolę w samopoczuciu nawigatora, zwłaszcza podczas ciężkiej pogody.
 Bałtycki spis świateł zawiera około 10 000 pozycji, zajmując 318 stron formatu A4. Jest to po mapach morskich drugi co do ważności element nawigacyjnych pomocy. ORP „Orzeł” uciekając z Tallina (internowany w 1939 r)r.) przepłynął Bałtyk bez skonfiskowanych map – dzięki pozostałemu na okręcie spisowi świateł. Spis świateł musi być zaktualizowany zanim wyruszymy na morze. Mimo tych oczywistych stwiedzeństwierdzeń postanowiłem przedstawić charakterystyki wybranych świateł aby zorientować czytelnika w najważniejszych bałtyckich drogowskazach „tranzytowych”. Szereg prezentowanych w poniższej tabeli świateł ma charakter sektorowy. Tu konfrontacja pełnego spisu świateł z mapą morską jest konieczna.
[310]

 Tabela ta nie zawiera „wybranych" świateł Zatoki Botnickiej, Alandów i północnego brzegu Zatoki Fińskiej. Stało tak się z trzech powodów, z których ten ostatni chyba jest najważniejszy. Po pierwsze — żegluga w tych rejonach wydaje mi się za trudna — jak na pierwszy stopień bałtyckiego wtajemniczenia, po drugie — w tych rejonach nie można mówić o latarniach „wybranych”, „najważniejszych” itd. a po trzecie — ja tam jeszcze nie byłem.
 Nazwy rosyjskie podane zostały w transkrypcji angielskiej, bo w takabo taka jest obecnie powszechnie stosowana w różnojęzycznych pomocach nawigacyjnych. Z rosyjskimi mapami, locjami i spisami — nie sądzę abyście mieli zbyt często do czynienia.
 Nowe czasy zastawiają na nawigatorów pułapki polegające na zmianach nazw geograficznych. Mało kto z nas wie, że Nidden (Nidy) trzeba teraz szukać w spisach świateł pod URBE KALIS (Hill), Juodkrante przeniosło się w alfabetyczmnychalfabetycznych spisach pod YUODKRANTE a zamienną nazwą Sorve (Syrvejaer) jest SWALFER ORT. Zmian tych jest sporo — dlatego nie wyrzucajcie starych spisów, które są bardzo pomocne w ustaleniu jak się teraz nazywa „po mężu” szukana latarnia. Kończąc temat nazw — nie mogę ukryć zdziwienia, że w brytyjskim admiralicyjnym „List of Lights and Fog Signals” figurują: Swinemunde, Kolberg i Danzig — jako, że nie są to chyba angielskie nazwy naszych portów. IMO zaleciło stosować w pomocach nawigacyjnych wyłącznie nazwy miejscowe, dopuszczając jedynie umieszczanie w nawiasach nazw w języku edytoraedytora.
 Sposób posługiwania się polskimi i brytyjskimi spisami świateł jest sprawdzany na niemal każdym żeglarskim egzaminie. Nic będę więc się rozwodził nad różnicą pomiędzy światłem błyskowym [322]a blaskowym ale przypomnę kilka praktycznych a podstawowych wiadomości. Zasięg podawany w spisach świateł jest zasięgiem nominalnym, to jest — optycznym dla widzialności meteorologicznej 10 Mm. Każdy spis świateł zawiera wykres umożliwiający wyznaczenie rzeczywistego zasięgu optycznego światła o znanym zasięgu nominalnym i przy konkretnej widzialności meteorologicznej wyrażonej w milach morskich. Korzystając z takiego wykresu należy pamiętać, że widzialność światła zależy od tła. Jeżeli latarnia morska obserwowana jest na tle łuny świateł portowych to zasięg rzeczywisty może okazać się dwukrotnie mniejszy od nominalnego (ze spisu).
  Sektory świateł podawane są jako namiary rzeczywiste w kierunku od jachtu ku latarni a nie odwrotnie. Taka pomyłka może być tragiczna w skutkach. Przed rozpoczęciem pracy ze spisem należy dokładnie przestudiować część wstępną, w której wyjaśniono co oznacza druk tłusty, kursywa, duże litery itd.
 Podawaną w spisach świateł wysokość latarni nad poziomem morza wykorzystujemy do oszacowania odległości w momencie „odkrycia się” nad horyzontem. Dość przybliżonego rachunku dokonujemy za pomocą wzoru:

${\rm {{d}=2({\sqrt {\rm {H}}}+{\sqrt {\rm {h}}})}}$

 gdzie:

 d — szukana odległość w Mm

 H — wysokość latarni ze spisu świateł w metrach npm

 h — wzniesienie oka żeglarza na poziomem morza (w metrach)

 W spisach świateł zazwyczaj zamieszczane są tabelki, które mogą zastąpić powyższy rachunek, zwłaszcza kiedy pokładowy kalkulator nie ma funkcji „pierwiastek kwadratowy”.
 Do ustalenia charakterystyki światła warto używać stopera. Żeglowałem też z takimi, którzy obserwując mrugającą latarnię — coś tam sobie mruczą pod nosem. Ja jestem jednak zwolennikiem techniki. Moi stali kompani: Chrzanowski, Ziółkowski, Włodkowski, Leśniak, Duma — także. Pomiary należy powtórzyć kilkakrotnie aby uzyskać całkowitą pewność. Co robić, kiedy idziemy w kierunku latarni a charakterystyka absolutnie się nie zgadza? Natychmiast [323]zrobić zwrot na kontrkurs i dopiero wtedy zacząć analizować sytuację. Bardzo ostrożnie należy podchodzić do określenia barwy światła, kiedy jest ono bardzo odległe. Zamglenie może zmienić barwę światła białego na czerwone. Najtrudniejsze są pomiary świateł rozbłyskowych (światło stałe, regularnie wzmacniane pojedynczymi rozbłyskami).
 Przed nastaniem każdej nocy nawigator powinien wyszukać w spisie wszystkie światła, które mogą być zaoczone z jachtu. Należy je rozpisać czarnym flamastrem w brulionie, tak, aby później, przy dwuwatowej żaróweczce nie dręczyć się wypatrywaniem maleńkich literek i cyferek.
 Wreszcie sprawa różnicy symboli świateł białych w spisach. W polskim spisie brak oznaczenia koloru — oznacza kolor biały. Angielskie oznaczenie światła białego to litera „W” (white).

poz. Adm. List of Lights & Fog Sign	nazwa latarni lub światła pozycja N/E	wysokość nad p. m. m	zasięg Mm	światło	inne informacje
	SUND
2288	HELSINBORG 56°02,6 i 12°41,4	18	18/15/13	P 15s bcz	N część Sun­du, wie­ża i czerw. bud.
1908	KRONBORG (Helsingør) 56°02,4 i 12°47,4	34	15/12/11	P(2)6s bcz p1, ś1, p1, ś3	NE wie­ża zam­ko­wa
2060	DRODGEN 55°32,2 i 12°42,8	20	18/15/13	P(3)15s bcz p2, ś2, p2, ś2, p2, ś5	Bia­ła 4-bo­cz­na wie­ża, czer­wo­ne pa­sy, sza­ra podst.
2094	STEVNS 55°17,5 i 12°27,5	64	26	Bl 25s ś2	Bia­ła cy­lin­dry­cz­na wie­ża
2517	FALSTERBOREV 55°18,5 i 12°39,5	30	22/19/18	I 8s bcz	S we­j­ście na Sund. Po­ma­rańcz. wie­ża, czar­ne pa­sy, sza­ra podst., pod­świetl.
	WYBRZEŻE DUŃSKIE
2142	MØN 54°56,8 i 12°32,5	25	22	B(4)30s ś0,2 p4,8 ś0,2 p4,8 ś0,2 p4,8 ś0,2 p14,8	SE skraj wy­s­py MonMøn. Żół­ta 4-bo­cz­na wie­ża
2186	GEDSER ODDE 54°33,9 i 11°57,9	26	24	B(3)20s ś02 p3,8 ś02 p3,8 ś02 p11,8	S cy­pel wy­s­py Fal­s­ter. Bia­ła 6-bo­cz­na wie­ża
1706	KELDSNOR 54°43,9 i 10°43,4	39	25	B(2)20s ś0,3 p4,7 ś0,3 p14,7	S skraj wy­s­py Lan­ge­land. S we­j­ście na Du­ży Bełt. Bia­ła 4-bo­cz­na wie­ża
1070	SKJOLDNAES 54°58,2 i 10°12,5	32	20	Bl 30s ś4	N skraj wy­s­py Aero. Cy­lin­dryc­zna gra­ni­to­wa wie­ża
1034	TAKSENSAND 55°00,4 i 09°58,0	19	15/11/11	P(2)12s bcz p2 ś2 p2 ś6	W brzeg Ma­łe­go Beł­tu. Bia­ła cy­lin­dry­cz­na wie­ża
1100	GAMMEL-PØL 54°52,9 i 10°04,2	20	14/10/10	P(3)15s bcz p2 ś1 p2 ś1 p2 ś7	SE skraj wy­s­py Als (Ma­ły Bełt). Bia­ła ko­lum­na z cze­r­wo­nym pa­sem.
	WYBRZEŻE NIEMIECKIE
1113	KALKGRUND (G) 54°49,6 i 09°53,4	24	19/16/15	S bcz	Fiord Flens­bur­s­ki. Cze­r­wo­na, cy­lin­dry­cz­na wie­ża z 2 bia­ły­mi pa­sa­mi i 3 ga­le­ria­mi, pod­świe­tlo­na.
1108	FALSHOFT 54°46,2 i 09°58,0	25	18/15/14	P(2)16s bcz p1,5 ś2,5 p1,5 ś10,5	We­j­ś­cie do Fior­du Flens­bur­s­kie­go. Bia­ła wie­ża z cze­r­wo­nym pa­sem i la­ter­ną.
1215	KIEL (Kilonia) 54°30,0 i 10°16,5	33	18/15/14	I 6s bcz	Za­to­ka Ki­loń­s­ka. Bia­ła cy­lin­d­ry­cz­na wie­ża z cze­r­wo­ną ga­le­r­ią i pod­sta­wą. Stoi na ke­so­nie. Pod­świe­t­lo­na.
1216	BÜLK 54°27,3 i 10°12,0	29	14/11/10	B 3s bcz ś 0,7	We­j­ś­cie do Fior­du Ki­loń­skie­go. Bia­ła wie­ża z czar­nym pa­sem i 2 ga­le­ria­mi.
1276	NEULAND 54°21,7 i 10°36,2	40	21/18	Bl(4) 30s bc	W skraj Za­to­ki Hoh­wach­ter. Cze­r­wo­na wie­ża.
1288.1	FLÜGGE 54°26,6 i 11°01,1	37	25	S	SW cy­pel wy­s­py Fehmarn. Cze­r­wo­na 8-bo­cz­na wie­ża z bia­ły­mi pa­sa­mi, żół­te przy­bu­dów­ki.
1278	FEHMARNBELT 54°35,9 i 11°09,0	12	16	P 4s p 1	Super­pła­wa w cieś­ni­nie Fehmarn­belt. Cze­r­wo­na, stoż­ko­wa kon­struk­cja na du­żej pła­wie. Pod­świet­lo­na.
1284	MARIENLEUCHTE 54°29,7 i 11°14,4	40	22/18	B(4)15s bc ś0,2 p2,8 ś0,2 p2,8 ś0,2 p2,8 ś0,2 p5,8	N brzeg wys­py Fehmarn. Cze­r­wo­na cy­lin­drycz­na wie­ża z 2 bia­ły­mi pa­sa­mi i ga­le­rią.
1286	STABERHUK 54°24,4 i 11°18,8	25	18/14	P(2)16s bz p1 ś3 p1 ś11	E cy­pel wys­py Żół­ta wie­ża z cze­r­wo­ną lam­pą.
1342	DAHMESHOVED 54°12,2 i 11°05,0	33	23	B(3)12s ś0,8 p2,2 ś0,8 p2,2 ś0,8 p5,2	W brzeg Za­to­ki. Cze­r­wo­na 8-bo­cz­na wie­ża z bia­łym pa­sem. Blis­ko żół­ty bu­dy­nek.
1360	TRAVEMÜNDE 53°57,8 i 10°53,0	114	19/15	B4s bc ś 0,1	Za­to­ka Lu­bec­ka
1386	TIMMENDORF 53°59,6 i 11°22,6	21	16/13/11	S bcz	W wys­py Poel. Po­dej­ście do Wis­maru. Bia­ła cy­lin­dry­cz­na wie­ża, bia­ła la­tar­nia.
1398	GOLWITZ 54°01,5 i 11°28,3	13	17/13/12	P 5s bcz p 1	N wys­py Poel. Cze­r­wo­na wie­ża na bia­łym bu­dyn­ku.
1400	BUK 54°08,0 i 11°41,8	95	24/20	Bl(4)45s bc ś2,1 p6,9 ś2,1 p6,9 ś2,1 p6,9 ś2,1 p15,9	Pół­wy­sep Buk. Cze­r­wo­na cy­lin­dry­cz­na wie­ża z bia­łym pa­sem.
1404	WARNEMÜNDE 54°10,9 i 12°05,2	34	20	B(3+1)24s	SE Zatoki MeklemMe­k­lem­bur­s­kiej W  stro­na we­j­ś­cia do por­tu
1436	GOLWITZ 54°20,2 i 12°22,6	12	16	P(3)12s p1 ś2 p1 ś2 p1 ś5	S cieś­ni­ny Kadett­rinne. Cze­r­wo­na 4-bo­cz­na wie­ża z 2 bia­ły­mi ga­le­ria­mi na NW na­ro­żu bu­dyn­ku.
1440	DARSSER ORT 54°28,4 i 12°30,2	33	20	B(2+4)22s	Cy­pel Darsser Ort. Cze­r­wo­na cy­lin­dry­cz­na wie­ża, brą­zo­wa ko­pu­ła
2586	GELLEN 54°30,6 i 13°04,6	12	15/11/10	P(2)10s bcz p1 ś2 p1 ś6	Po­dej­ś­cie do StralStral­sun­du. Bia­ła cy­lin­drycz­na sta­lo­wa wie­ża na ka­mien­nej pod­sta­wie
2588	DORNBUSCH 54°36,1 i 13°07,2	95	21/15	Bl 10s bc ś 2,4	N Hidden­see sza­ra wie­ża.
2592	ARKONA 54°40,9 i 13°26,1	75	22	B(3)17,1s	Cy­pel Arko­na (Ru­gia). Czar­na cy­lin­d­rycz­na wie­ża z czer­wo­nym pa­sem.
2594	RAZNOW 54°35,2 i 13°38,2	55	14	B 5s	NE wys­py Ru­gia. Bia­ła cy­lin­d­rycz­na wie­ża.
2662	GREIFSWALDER OIE 54°15,0 i 13°55,5	48	26	B 3,8s ś 0,3	Wy­sep­ka na po­dej­ściu E do Greifs­walder Bod­den. Czer­wo­na 8-bocz­na wie­ża z 2 ga­le­ria­mi i czar­ną la­ter­ną.
	WYBRZEŻE POLSKIE
2668	ŚWINOUJŚCIE 53°55,0 i 14°17,2	68	25/9	P 5s bc p 1	NW wys­py Wo­lin. Żół­ta ce­g­la­na cy­lin­d­rycz­na wie­ża z czer­wo­ny­mi pa­sa­mi.
2892	KIKUT 53°59,0 i 14°34,9	91	16	I 10s	Wys­pa Wo­lin. Sza­ra cy­lin­d­rycz­na ka­mien­na wie­ża z bia­łą la­ter­ną.
2904	NIECHORZE 54°05,8 i 15°03,9	63	20	B 10s ś 0,5	Mię­dzy Dziw­no­wem i Ko­ło­brze­giem. Sza­ra 8-bo­cz­na wie­ża.
2906	KOŁOBRZEG 54°11,3 i 15°33,4	36	16	B 3s ś 1	Czer­wo­na wie­ża.
2914	GĄSKI 54°14,7 i 15°52,2	50	23,5	P(3)15s p1,2 ś2,5 p1,2 ś2,5 p1,2 ś6,4	Czer­wo­na cy­lin­d­rycz­na wie­ża.
2918	DARŁOWO 54°26,5 i 16°22,9	21	15	Bl (2) 15s ś2 p3 ś2 p8	Czer­wo­na 4-bo­boczna4-bo­cz­na wie­ża z bia­łą la­ter­ną.
2926	JAROSŁAWIEC 54°32,5 i 16°32,7	50	23	B(2) 9s ś 0,5 p2 ś 0,5 p6	Czar­na wie­ża.
2930	USTKA 54°35,4 i 16°51,4	22	18	P 6s p 2	Brą­zo­wa 8-bo­cz­na ka­mien­na wie­ża z bia­łą ko­pu­łą.
2940	CZOŁPINO 54°43,3 i 17°14,6	75	21	P(2) 14s p1 ś2,5 p1 ś9,5	Cy­lin­drycz­na ce­g­la­na wie­ża z czar­ną ko­pu­łą.
2954	STILO 54°47,3 i 17°44,2	75	23,5	B(3) 12s ś0,3 p2,2 ś0,3 p2,2 ś0,3 p6,7	Sta­lo­wa ko­lum­na w czer­wo­no­‑bia­ło­‑czar­ne pa­sy.
2960	ROZEWIE 54°49,8 i 18°20,4	83	26	B 3s ś 0,1	Czer­wo­na cy­lin­d­rycz­na wie­ża z 2 ga­le­ria­mi.
2965	JASTARNIA 54°42,1 i 18°41,1	22	15	P(2) 20s p7 ś2 p2 ś9	Bia­ła cy­lin­d­rycz­na z czer­wo­nym pa­sem.
2968	HEL 54°36,1 i 18°48,9	41	17	I 10s	Czer­wo­na 8-bo­cz­na wie­ża.
3080.8	GDAŃSK 54°24,1 i 18°41,9 (Port Północny)	56	25	B(3) 9s ś0,5 p1,5 ś0,5 p1,5 ś0,5 p4,5	Sza­ra 4-bocz­na wie­ża z ga­le­rią nad bu­dyn­kiem Ka­pi­ta­na­tu.
3090	KRYNICA MORSKA 54°23,3 i 19°27,2	53	18	Bl(2) 12s ś2 p2 ś2 p6	Mie­rze­ja Wi­ś­la­na 8 Mm na SW od gra­ni­cy z ro­syj­s­ką en­kla­wą Ka­li­nin­gra­du
	DUŃSKIE WYSPY — BORNHOLM I CHRISTIANSØ
2508	HAMMERODDE 55°17,9 i 14°46,5	21	18	B(2) 10s ś 0,3 p 2,2 ś 0,3 p7,2	N cy­pel wy­s­py Born­holm. Bia­ła 4­‑bo­cz­na wie­ża
2530	SVANEKE 55°07,9 i 15°09,2	20	21	B(2) 20s ś 1 p 3 ś 1 p 15	E skraj wy­s­py Born­holm. Ce­gla­na 4­‑bo­cz­na wie­ża
2550	DUEODDE 54°59,5 i 15°04,6	48	20	B(3) 10s ś 0,5 p1,2 ś 0,5 p1,2 ś 0,5 p6,1	S skraj wy­s­py Born­holm. Bia­ła 6­‑bo­cz­na wie­ża z ga­le­rią
2556	CHRISTIANSOCHRISTIANSØ 55°19,3 i 15°11,3	29	19	B 5s ś 0,5	Śro­dek wy­s­py. Bia­ła przy­sa­dzis­ta wie­ża na for­cie
	WYBRZEŻE SZWEDZKIE
2424	TRELLEBORG 55°21,4 i 13°09,1	12	16/12/12	I 8s bcz	SW brzeg Szw­cji. Czar­na wie­ża z bia­łym pa­sem, na sza­rej stoż­ko­wa­tej podst., Bia­ła la­ter­na
2445	KULLAGRUND 55°17,9 i 13°19,5	18	16/13/12	I 4s bcz	Czer­wo­na ko­lum­na z czar­nym pa­sem i bia­łą la­ter­ną. Plat­for­ma dla śmi­g­łow­ca. Pod­świet­lo­na.
2450	YSTAD 55°25,5 i 13°49,8	24	15	I 4s	Po­ma­rań­czo­wy trój­kąt na wie­ży
2460	SANDHAMMAREN 55°23 i 14°11,8	31	22	B 5s	NW cieś­ni­ny Born­holms­gat. Czer­wo­na sta­lo­wa wie­ża kra­to­wa.
7538	HANÖ 56°00,8 i 14°50,9	70	23	B(3) 13,5s	N Za­to­ki HanoHanö. Bia­ła żel­be­to­wa wie­ża
7442	UTKLIPPAN 55°57,2 i 14°42,2	31	23	B 15s	Ska­ły na W od po­dej­ścia do Kal­mar­sun­du. Czer­wo­na kra­to­wa wie­ża na for­cie.
7280	ÖLANDS SODRA UDDE 56°11,8 i 16°24,0	41	26	B(2) 30s	S cy­pel wys­py OlandÖland. Cy­lin­drycz­na ka­mien­na wie­ża z czar­nym pa­sem. Pod­świet­lo­na.
7284	ÖLANDS SODRA GRUND 56°04,2 i 16°40,8	33	21	I 8s	Na o­si roz­dzie­le­nia ru­chu. Czar­na wie­ża, czer­wo­ne pa­sy. Pod­świetl.
7270	KAPELLUDDEN 56°49,2 i 16°50,8	32	12	Bl 10s	E wys­py OlandÖland. Czer­wo­na kra­to­wa wie­ża
7266	HOG̈BYHÖGBY 57°08,8 i 17°02,8	23	12	Bl(2) 12s ś2 p2 ś2 p6	E wys­py OlandÖland. Bia­ła kra­to­wa wie­ża.
7260	ÖLANDS NÖRRA UDDE 57°22,0 i 17°05,9	32	14	B(4) 15s	N wys­py OlandÖland
7022	HARADSKAR 58°09,0 i 16°59,5	36	24	Bl(3) 20s	Szwedz­ki brzeg. Czer­wo­na wie­ża na kra­to­wej podst.
6829	GUSTAF DALEN (S) 58°35,7 i 17°28,2		20-14	I 8s bcz	Po­dej­ście do Norr­koping. Bia­ła cy­lin­dry­cz­na żelb. wie­ża, czer­wo­ny szczyt.
7210	HOBURG 56°55,3 i 18°09,3	58	27	B 5s	S wys­py Got­land. Bia­ła wie­ża z bia­łym szczy­tem.
6944	ST. KARLSO 58°37,0 i 16°11,3		23	B(2) 12s	Wy­sep­ka przy W brze­gu Got­lan­du
7188	ÖSTERGARN 57°26,6 i 18°59,4	36	16	B(2) 15s	Wy­sep­ka przy E brze­gu Got­lan­du. Bia­ła cy­lin­dry­cz­na wie­ża z czar­nym pa­sem
7162	FARÖ 57°57,7 i 19°21,1	30	16/13	I 8s bc	N wys­py Got­land. Bia­ła cy­lin­d­rycz­na wie­ża.
7150	GOTSKA SANDON 58°23,7 i 19°11,8	42	24	B 8s	N wys­py Gotska. Brą­zo­wa drew­nia­na wie­ża
	WYBRZEŻE ROSYJSKIEJ ENKLAWY KALININGRADU
9100.1	BALTIYSK 54°38,4 i 19°53,8	32	16	P 12s	Wej­ście do por­tu. Cy­lin­d­rycz­na bia­ła wie­ża, czer­wo­ny szczyt, 2 ga­le­rie
3256	(MYS) TARAN 54°57,6 i 19°58,9	55	21	P(3) 15s p1 ś3 p1,5 ś3 p3 ś3	Cy­pel Ta­ran. Czer­wo­na 8­‑bo­cz­na wie­ża na za­bu­dow.
	WYBRZEŻE LITEWSKIE
3318	URBE KALLIS HILL (d. Nidden lub Nida) 55°18,2 i 21°00,8	77	22	B(2) 5,8s ś 0,2 p 1,2 ś 0,2 p 4,2	Mie­rze­ja Ku­roń­ska. Czer­wo­na cy­lin­d­ry­cz­na wie­ża.
3334	YUODKRANTE (d. Juodkrante) 55°35,5 i 21°07,2	68	18	Bl 8s ś 3	Mie­rze­ja Ku­roń­ska. Bia­ła 4­‑bocz­na wie­ża kra­to­wa
3345 3346	KLAIPEDA (Kłajpeda) 55°43,7 i 21°05,9	31/44	16/18	2 I 6s	2 świa­t­ła na­bież­ni­ko­we 092° do por­tu od­leg­łe o 305 m. Czar­na kra­to­wa i bia­ła cy­lin­d­ry­cz­na — wie­że.
	WYBRZEŻE ŁOTEWSKIE
3396	LIEPAJA 56°31,1 i 20°59,5	32	16	I 6s	Wej­ście do por­tu. Czer­wo­na cy­lin­d­rycz­na wie­ża z bia­ły­mi pa­sa­mi
3442	AKMENRAGS 56°50,0 i 21°03,6	38	18	Mo(A)10s ś 1 p 1 ś 3 p 5	Czer­wo­na cy­lin­d­ry­cz­na wie­ża
3470	OVIŠI 57°34,3 i 21°42,8	38	18	Bl 7,5s ś 3	S brzeg Irb. Prolivu. Bia­ła cy­lin­d­ry­cz­na wie­ża
3476	MIKELBAKA 57°36,0 i 21°59,5	56	20	B(2) 3,8s ś 0,2 p 1,4 ś 0,2 p4,2	Bia­ła cy­lin­d­ry­cz­na żel­be­to­wa wie­ża
3474	IRBENSKIY 57°45,0 i 21°43,5	37	17	B(2) 10s	Wej­ś­cie do Za­to­ki Rys­kiej. Żół­ta wie­ża z bia­ły­mi pa­sa­mi. PoświetlonaPod­świet­lo­na.
	WYBRZERZE ESTOŃSKIE
3704	SWALFER ORT (d. Syrvsjaer lub Sorve) 57°55,0 i 22°03,6	52	17	B(2) 30s ś 0,9 p 6,6 ś 0,9 p 21,6	N brzeg Irb. Pro­li­vu Bia­ła cy­lin­d­ry­cz­na wie­ża z czar­nym szczy­tem.
3716	KIJPSAARE (Nuk) 58°30,2 i 21°50,0	26	15	Bl 15 ś 2	N brzeg wy­s­py Saare­maa. Bia­ła cy­lin­dry­cz­na wie­ża z czar­ny­mi pa­sa­mi.
3744	RISTNA 58°56,8 i 22°03,8	37	17/10	Bl 15s bc ś 3	We­j­ście do Za­to­ki Fiń­skiej Czer­wo­na cy­lin­d­rycz­na wie­ża.
3746	KOPU 58°55,2 i 22°12,3	102	26	B(2)10s	Bia­ła 4-bo­cz­na wie­ża
3754	TAHKUNA NINA 59°05,8 i 22°35,4	43	18	P(2)15s p 1,5 ś 4,5 p 4,5 ś 4,5	Bia­ła cy­lin­d­ry­cz­na wie­ża.
3760	OSMUSSAAR 59°18,3 i 23°23,0	39	18	B 10s ś 4	Czar­na wie­ża z bia­ły­mi pa­sa­mi.
3774	PAKRINEEM 59°23,3 i 24°02,3	73	20	B 15s	Czer­wo­na cy­lin­d­rycz­na wie­ża
3786	SUURUPI 59°28,4 i 24°25,1	66	20	P(2)15s p 1,5 ś 4,5 p 4,5 ś 4,5	Bia­ła wie­ża
	WYBRZEŻE ROSYJSKIE
5374	GOGLAND 60°05,6 i 26°57,2	132	26	B 7,5s ś 3	N wy­s­py Gog­land. Czer­wo­na kwa­d­ra­to­wa wie­ża z 2 pla­t­for­ma­mi
3938	BOLSHOY TUTERS 59°57,2 i 27°11,3	75	20	Bl(2) 14s ś 1 p 2 ś 3 p 9	NW wy­s­py B.T. Ce­g­lana 6-bo­cz­na wie­ża.
3918	KAYBOLOVO 59°44,4 i 28°02,0	61	18	I 8s	S brzeg Za­to­ki Fiń­skiej. Bia­ła kra­to­wa wie­ża.
3944	SOMMERS 60°12,5 i 27°38,7	53	20	I 6s	Wy­s­pa Som­mers. Cze­r­wo­ny wa­lec z bia­łym pa­sem na kra­to­wej wie­ży.
3946	NERVA 60°14,8 i 27°57,4	44	18	Bl 8s ś 1	Wy­sep­ka Nerva Czer­wo­na 4-bo­cz­na wie­ża kra­to­wa.
5584	(MYS) SEYVESTE (d. Stirsudden)	47	21	Bl(2) 15s ś 0,4 p 3,5	N brzeg Za­to­ki Fiń­skiej
4004	SHEPELEVSKIY	37	17	Bl(2) I6 bc	S brzeg Za­to­ki Fiń­skiej. Bia­ła cy­lin­dry­cz­na wie­ża z cze­r­wo­nym pa­sem.
4010	TOLBUKHIN 60°02,6 i 29°32,6	29	16	Bl 12s	Po­dej­ś­cie do wy­s­py Kot­lin. Bia­ła cy­lin­drycz­na wie­ża.

Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.

Udziela się zgody na kopiowanie, dystrybucję i/lub modyfikację tego tekstu na warunkach licencji GNU Free Documentation License w wersji 1.2 lub nowszej, opublikowanej przez Free Software Foundation.
Kopia tekstu licencji umieszczona została pod hasłem GFDL. Dostepne jest również jej polskie tłumaczenie.

Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.