Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów/Redemptoryści

<<< Dane tekstu >>>
Autor Stanisław Piekarski
Tytuł Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1930
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne R – wykaz haseł
R – całość
Indeks stron

Redemptoryści (liguorjanie), zgromadzenie zakonne, założone w r. 1732 przez św. Alfonsa Liguorego (1696—1787) w Scala pod Amalfi. Celem zgromadzenia są, prócz własnego uświątobliwienia, misje ludowe, rekolekcje dla duchownych i świeckich, piśmiennictwo religijne i praca w krajach misyjnych. Najwybitniejszym redemptorystą po św. Alfonsie Liguorim był św. Klemens Hofbauer, apostoł Warszawy (ob. Hofbauer|Hofbauer]]).
Organizacja zakonu polega na statucie, ułożonym przez św. Alfonsa Liguorego i postanowieniach kapituły generalnej w Rzymie, ostatnio wydanych w r. 1896. Oprócz potrójnego ślubu zakonnego (posłuszeństwa, ubóstwa i czystości) redemptoryści składają ślub dozgonnego pozostawania w zgromadzeniu. Na czele każdego domu (kolegjum) stoi rektor, całe zgromadzenie dzieli się na prowincje. Rektorów poszczególnych domów, i rektorów prowincji, ich konsultorów, mistrzów nowicjatów, prefektów i profesorów w kolegjach mianuje przełożony generalny (rector maior) w Rzymie, który wraz z 6 konsultorami stoi na czele zgromadzenia. Obiera go kapituła generalna, złożona z konsultorów jego poprzednika, prowincjałów i delegatów, po dwóch z każdej prowincji. Obecnie zgromadzenie liczy 19 prowincyj, rozmieszczonych w Europie, Afryce, Ameryce i Australji, przeszło 4000 zakonników, w tem przeszło 2000 kapłanów.

Do Polski przybyli redemptoryści pod wodzą św. Klemensa Hofbauera w r. 1787 i otrzymali w zarząd kościół św. Bennona w Warszawie, stąd zwano ich bennonitami. W r. 1793 otrzymali zatwierdzenie sejmu a w r. 1808 za czasów Księstwa Warszawskiego zostali uwięzieni i wywiezieni do Kistrzynia. W r. 1883 osiedlili się w Małopolsce i posiadają tam domy zakonne w Mościskach (nowicjat), w Tuchowie, w Krakowie—Podgórzu (siedziba prowincjała), w Maksymówce i we Lwowie. Od r. 1909 tworzą osobną prowicję polską. Część redemptorystów, pracująca w Kanadzie pośród emigrantów rusińskich, przyjęła za zezwoleniem papieża obrządek grecko-rusiński i pracuje obecnie w grecko-rusińskiej diecezji lwowskiej.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stanisław Piekarski.