Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów/Redemptoryści
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów |
Wydawca | M. Arct |
Data wyd. | 1930 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | R – wykaz haseł R – całość |
Indeks stron |
Redemptoryści (liguorjanie), zgromadzenie zakonne, założone w r. 1732 przez św. Alfonsa Liguorego (1696—1787) w Scala pod Amalfi. Celem zgromadzenia są, prócz własnego uświątobliwienia, misje ludowe, rekolekcje dla duchownych i świeckich, piśmiennictwo religijne i praca w krajach misyjnych. Najwybitniejszym redemptorystą po św. Alfonsie Liguorim był św. Klemens Hofbauer, apostoł Warszawy (ob. Hofbauer|Hofbauer]]).
Organizacja zakonu polega na statucie, ułożonym przez św. Alfonsa Liguorego i postanowieniach kapituły generalnej w Rzymie, ostatnio wydanych w r. 1896. Oprócz potrójnego ślubu zakonnego (posłuszeństwa, ubóstwa i czystości) redemptoryści składają ślub dozgonnego pozostawania w zgromadzeniu. Na czele każdego domu (kolegjum) stoi rektor, całe zgromadzenie dzieli się na prowincje. Rektorów poszczególnych domów, i rektorów prowincji, ich konsultorów, mistrzów nowicjatów, prefektów i profesorów w kolegjach mianuje przełożony generalny (rector maior) w Rzymie, który wraz z 6 konsultorami stoi na czele zgromadzenia. Obiera go kapituła generalna, złożona z konsultorów jego poprzednika, prowincjałów i delegatów, po dwóch z każdej prowincji. Obecnie zgromadzenie liczy 19 prowincyj, rozmieszczonych w Europie, Afryce, Ameryce i Australji, przeszło 4000 zakonników, w tem przeszło 2000 kapłanów.