Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów/Urszulanki

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Stanisław Piekarski
Tytuł	Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1930
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	U – wykaz haseł U – całość
Indeks stron

›››

[421]

 Urszulanki, zgromadzenie, pierwotnie nie związane ślubami zakonnemi, założone z końcem XV w. przez św. Anielę Merici (1474 — 1540) pod wezwaniem św. Urszuli. Regułę zgromadzenia zatwierdził papież Paweł III w r. 1544. Św. Karol Boromeusz sprowadził urszulanki do diecezji medjolańskiej i przeobraził je w zgromadzenie o ślubach prostych. Bulla Pawła V z r. 1612 zezwoliła paryskiej kongregacji urszulanek na składanie ślubów uroczystych i życie zakonne ze ścisłą klauzurą. Różnice w konstytucjach urszulanek w poszczególnych krajach istniały aż do r. 1899, kiedy Leon XIII polecił połączenie się wszystkich kongregacyj urszulańskich w jeden zakon z siedzibą generalnej przełożonej w Rzymie.

 Celem urszulanek było pierwotnie pielęgnowanie chorych i opieka nad dziećmi i ubogimi. Następnie jednak celem tego zakonu stała się i jest nią obecnie praca oświatowa, wychowywanie i kształcenie młodzieży żeńskiej w szkołach własnych, początkowych i średnich, i utrzymywanie pensjonatów, w których, oprócz uczennic tych szkół, mieszkają także słuchaczki uniwersytetów. Zgromadzenie to, rozpowszechnione znacznie już w XVII w. we Francji, Niemczech, Kanadzie i Brazylji, dostało się do Polski dopiero w XIX w. Pierwsze zakłady urszulanek powstały w Poznaniu i w Gnieźnie, a gdy stamtąd w czasie t. zw. kulturkampfu usunął je rząd pruski, w r. 1875 w Krakowie, w r. 1878 w Tarnowie a w r. 1899 w Kołomyi.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stanisław Piekarski.