Preludyum (Oppman)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Preludyum |
Pochodzenie | Poezye |
Redaktor | Franciszek Juliusz Granowski |
Wydawca | Franciszek Juliusz Granowski |
Data wyd. | 1903 |
Druk | A. T. Jezierski |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Z jasnych niebios krainy
Na uroczy świat,
Sypią cherubiny
Świętojański kwiat,
Co upaja ludzi
Blaskiem cudnych farb
I w serc głębiach budzi
Cichych natchnień skarb.
Rozmarzeni pieśnią,
Upojeni szałem,
Gonią za tęczowym
Rojeń ideałem.
Gwiazdy na jej skroni
Srebrny dyadem kładą
I opromieniają
Aureolą bladą.
Śpijcie ludzie smutni,
Śnijcie póki maj;
Zcichną śpiewy lutni,
Minie złudzeń raj!
Z krótkiej wiosny chwilką
Pierzchną złote sny,
I zostaną tylko
Łzy!
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Artur Oppman.