Prośba (Bałucki)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Prośba |
Pochodzenie | Poezje Michała Bałuckiego |
Wydawca | Wydawnictwo „Kraju” |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Drukarnia „Kraju” |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór |
Indeks stron |
PROŚBA.
Miałem cię pani za stworzenie szczodre,
Szczodre w dobroci, słowach i spojrzeniu, —
A ty tak skąpa, że twe oczy modre
Ciągle ukryte trzymasz w rzęsów cieniu,
I rzadkiem słówkiem obdarzasz człowieka,
Co na nie, jakby na zbawienie czeka. —
O! niech twe oczy, jak gołębie płoche,
Nie uciekają tak zawsze przedemną,
Niech się nademną ulitują trochę,
Bo bez nich źle mi i smutno i ciemno.
I rozdrażniona dusza ludzi rani
Brzydkiem szyderstwem — a to z bólu Pani! —
Więc bądź łaskawszą... chyba, że kto inny....
O! wtedy chłodną bądź i bez litości,
I bez skrupułu. — Jam tu jeden winny,
Że śmiałem marzyć o twojéj miłości. —
Bądź wtedy lodem; — może ta szalona
Nadzieja — w lodach tych zmarznie i skona. —
1871.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Bałucki.