Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/20

<<< Dane tekstu >>>
Autor Karol Mátyás
Tytuł Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji
Pochodzenie Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4
Redaktor Michał Arct
Wydawca Michał Arct
Data wyd. 1895-1897
Druk Józef Jeżyński
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


20. Fiedko Wojtek, l. 14, syn gospodarza gruntowego z Zaleszan (pow. Tarnobrzeski). U. sz. T.
α) Fitko, bo nauucyciel W. ráz go tak w klasie cytáł, pewnie sie uomylił, ale dzieci zará to podchyciły.
β) Rematys, bo uón taki je chorowity i ráz miáł rematys[1] w nodze, to sie ciągle skárdzył przed dzieciamy:
— O Boże! já mám rematys...
γ) Daczū! bo jak ráz nie umiáł na środku, a dzieci, jak przysed na miéjsce, to gádały tak: „Aleześ nie umiáł!” — to uón odpowiedziáł na to: Daczū!?[2] Tak go dzieci podchyciły i nazwały Daczū!
δ) Gibtujcie my! bo jak przyjecháł do dom z piąty klasy, to nie powiedziáł do matki: Dejcie my chleba! — tylko z niemiecka: Gibtujcie my chleba!
ε) Dzieci wołają na niego:
Śwyniák jak groszek okręgły!
Bo má terá śwyniáka[3] na karku, dzieci to poszczegły i gádają mu:
— Ale más śwyniáka!
A uón na to powiedziáł:
— O! śwyniák jak groszek okręgły!




  1. W gwarze miejsc. = reumatyzm.
  2. Tz. to co!?
  3. W gwarze miejscowej śwyniák = wrzód, tz. czérak (Tarnobrzeskie).





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Mátyás.