Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/279
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
| Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
| Redaktor | Michał Arct |
| Wydawca | Michał Arct |
| Data wyd. | 1895-1897 |
| Druk | Józef Jeżyński |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
279. Surowiec Józek, lat 9, syn Jędrzeja, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Kocicha albo kociur albo kotny, bo jest mały i gruby.
β) Gruby Józeś, dlatego, że jest gruby i tłusty.
γ) Dzieci na niego wołają:
— Kocicho! masz pięćdziesiąt kociąt,
wraziłaś je w stodole pod zakąt.[1]
- ↑ Zakąt, znany kąt, odpowiadający rogowi domu, w którym się schodzą dwie przyciesie, czyli spodnie podstawowe drzewa (okrąglaki).
