Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/4

<<< Dane tekstu >>>
Autor Karol Mátyás
Tytuł Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji
Pochodzenie Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4
Redaktor Michał Arct
Wydawca Michał Arct
Data wyd. 1895-1897
Druk Józef Jeżyński
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


4. Bąska[1] Maryna, l. 15, córka Marcina gosp. w Miechocinie.
Garbatá, bo je garbatá, brzuch i (jej) naprzód wystaje, a piersi má zakląknięte. Óna kce być tęgá, biedrzystá[2], a wazka je w biedrach, to se biedrów nadkładá. Robi se takie półksięzyce ze słomy, zasywá je w smate i kładzie na biedrach. Wypatrzyły ją na tem inne dziéwki, bo ráz se susyła te półksięzyce na chlywku, tak posłały takich małych chłopáków, zeby i (jej) to wzieny; tak te chłopáki zakradły sie i wzieny te półksięzyce, a jeden to cięgle chodził wele ni, trzymał se te półksięzyce na biedrach i gádáł:
Azem[3] biedrzysty!
Terá sie z ni ludzie ino śmieją.




  1. W gwarze miejscowej Bąsconka.
  2. Bo taká dziewká podobá sie chłopákom; powiadają: „A to dziéwcyna biedrzystá!”
  3. Sciągn. z alezem (ale jestem).





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Mátyás.