Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/44
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
| Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
| Redaktor | Michał Arct |
| Wydawca | Michał Arct |
| Data wyd. | 1895-1897 |
| Druk | Józef Jeżyński |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
44. Kozionka Tomek, lat 4, syn wdowy w Miechocinie.
α) Miedziany, bo na gembie je taki zólty, jak miédź.
β) Podkólek do wozu, bo má taki nos zakrzywiony, jak podkólek u wozu.
γ) Kasper Koza, bo jak ráz pás gęsi na polu i usłysáł, jak przepiórka wołała: „pidpilit! pidpilit!“ — to uón wołáł: „Kasperek! Kasperek!“ Tak go dzieci podchyciły i nazwały: Kasperek albo: Kasper Koza.
δ) Dłubipiórka, bo uón, jak pás w lecie gęsi, to ich wychowáł na tłuste, potem w zimie matka te gęsi zarzynała, a uón je skubał.
ε) Gęsiárz, bo gęsi pasie.
ζ) Wołają na niego:
— Kasper Koza,
pódź do woza!
Albo:
Jak sie koza rozbrykała,
panu powróz zerwała.
