Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/75
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
Redaktor | Michał Arct |
Wydawca | Michał Arct |
Data wyd. | 1895-1897 |
Druk | Józef Jeżyński |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
75. Monheit Ryfka, lat 14, Żydówka, córka kupca w Tarnobrzegu. U. sz. T.
α) Malowaná Ryfka, bo uóna sie pudruje.
β) Pluskwa, bo uóna tak dokucá panu (dyrektorowi szkoły), jak pluskwa dokucá cłowiekowi: rozmáwiá ciągle podcás nauki we skole, a to pana gniwá.
γ) Piernicka, bo kupuje codzień pierniki i jé.
δ) Pára butów, bo uóna nie zawse przychodzi do skoły, wtedy przyjdzie, jakji sie kce, a za to kupuje ubogiemu uucniowi páre butów.
ε) Niebiesianka, bo sie chwáli, ze ji tak dobrze, jak w niebie. uOciec ji bogaty je i nazywają go dzieci „zaklenty bogác,“ bo bardzo bogaty je a uudaje bidnego — to tajakby miáł gdzie schowane zaklente skarby. Z tego powodu nazywają dzieci te Ryfke także:
ζ) Zaklentá bogacká.
η) Parsywiec, bo má parchy na rękach, takie krosty.
θ) Złodziejski pinieźnik, bo ji uociec ukrád te piniondze, te bogastwa na ludziach, cyli uosukáł duzo ludzi.
ι) Mówią na nią:
— Smrodzie!
twoja dusa w wodzie..., bo uóna sie tak mustruje do Zydów, juz sie kce zarękować, a jesce je smród.