Ren Germański (Becker)
| ←Ze snu | Ren Germański Poezje Teofila Lenartowicza. T. 1 Nikolaus Becker |
Ren Germański. Odpowiedź Alfreda de Musset→ | |
| Przekład: Teofil Lenartowicz. |
Beckera.
O nie posiądą cię Germański Renie
Pomimo krzyku by krwi chciwych kruków.
Pókąd nieść będziesz swą zieloną szatę,
Pókąd wiosła Germanów uderzać będą twe fale.
O nie posiądą pókąd serca nasze zagrzewać będzie twe wino ogniste —
Pokąd skały wznosić się będą w pośrodku twych wód —
Pókąd cień wysokich katedr w zwierciedle ich odbijać się będzie. —
O! nie posiądą cię germański Renie, pókąd dzielna
młodzież niemiecka pałać będzie ogniem miłości
dla twoich dziewic powiewnych, pókąd ostatnie
kości Germanów na dnie się twojem nie skryją.
