Ren Germański (Musset)
| ←Ren Germański. Beckera | Ren Germański Poezje Teofila Lenartowicza. T. 1 Alfred de Musset |
Napoleon Alexander Cezar Karól→ | |
| Przekład: Teofil Lenartowicz. |
Odpowiedź Alfreda de Musset.
Renie germański tyś naszym był,
W naszéj się mieścił szklenicy,
I czyliż Niemiec piosenką już zmył,
Ślad co się w ziemię jego krwawo wrył,
Naszéj francuzkiéj konnicy?...
Renie germański tyś naszym był,
I twoje szerokie łono,
Świadczy do dziś dnia szramą skrwawioną,
Że Kondej rozdarł twą szatę zieloną,
Gdzie ojce przeszły synom starczy sił.
Renie germański tyś naszym był,
Gdzie wasze niemieckie cnoty?
Gdy Cezar Francyi swe przeprawiał roty,
Kiedy cień jego chmurzył wasz smug złoty,
Kogoż z Germanów ostatnich tyś skrył?...
Renie germański tyś naszym był;
Jeśli wam obce własnych ludów dzieje,
Niemieckich dziewic serce k’namsię śmieje,
Których dłoń piękna winko wasze leje,
Jakie francuzki żołnierz rady pił. —
Jeżeli wasz to ów germański Ren,
Płóczcie w nim szaty z lokajskim galonem,
Lecz wam niewolno prawić górnym tonem,
Których wrzask wroni w tém polu zamgloném,
Poprzedził orła wiekuisty sen.....
Germański Renie spokojnie się nieś,
Odbijaj katedr twoich szczyty wież;
Młodzi niemiecka w przyszłość swoją wierz,
I tylko głupich piosenek się strzeż
I z grobów śpiące nie wzywaj na rzeź.
Zobacz też
edytuj