Rozprawa o malarstwie/Rozdział CLV
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Rozprawa o malarstwie |
| Wydawca | Wojciech Gerson Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1876 |
| Druk | S. Orgelbranda Synowie |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Wojciech Gerson |
| Tytuł orygin. | Trattato della pittura |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Biała barwa nie jest właściwie barwą ale jest w pewnym stopniu zbiornikiem wszelkich barw. Gdy się znajduje w miejscowości wyniosłéj wszystkie jéj cienie są błękitne, a to z powodów wymienionych w 4-éj[1] gdzie powiedziano: powierzchnia każdego ciała nieprzezroczystego odbiera barwę od sąsiadującego z niem. Biała tedy barwa będąc pozbawioną światła słonecznego przez zasłonięcie przedmiotem odgradzającym ją od słońca, pozostaje białą wystawioną na słońce i nieboskłon i otrzyma barwę od słońca i nieba, ta zaś strona która nie nie jest wystawiona na słońce będzie w cieniu i otrzyma barwę od nieba, jeżeli jeszcze ta biała nienapotka zieloności drzew pod nieboskłonem, ani białości nieboskłonu, to bez wątpienia przybierze jedynie i wyłącznie barwę nieba.
